Quint's Liefde - 6 - Sex Verhalen

Quint's Liefde - 6

... liep. ‘SURPRISE!’ En al m’n vrienden en vriendinnen, klasgenoten en zwemmaatjes stonden daar. Ik was sprakeloos en er stond een grote glimlach op m’n gezicht. De hele tuin was versierd, een grote partytent, een barbecue, een dj en een grote spandoek met daarop ‘kampioen’. ‘Dit is voor je prestatie vandaag, en alvast je verjaardagsfeestje’ vertelde mama die stiekem achter me aan kwam lopen. Ook m’n vrienden die me vanmiddag nog stonden aan te moedigen, waren er.

Nadat ik iedereen ben afgegaan voor de felicitaties en de cadeautjes in ontvangst kon nemen was het ook voor mij tijd om eindelijk te feesten. Want we waren ondertussen een uur verder en het begon al donker te worden. Iedereen had het goed naar z’n zin. M’n moeder en Anna waren ondertussen naar een vriendin toe gegaan en vertrouwde Levi en mij het huis toe. Levi lag met een paar vrienden van hem in het zwembad te chillen. Ik zat met vrienden rond het kampvuur spelletjes te doen. Typerend van Zoey begon ze met het spelletje 7 Minutes in Heaven. En vrijwel iedereen had toch al wat drankjes op, dus iedereen stemde in. ‘Omdat Quint en Kim laatst al de gelukkigen waren, is het nu de beurt voor iemand anders. Dus we gaan lootjes trekken.’ Thomas trok aan het kortste eind. ‘Ik ga even bij de anderen kijken’, want ik had hier niet echt veel zin in net zoals laatst. ‘Haal voor ons nog wat water’ riep Thomas. Doelend op het bier. In de partytent stond alle drank en het eten. Nadat ik de jongens weer van wat ‘water’ had ...

... gezorgd, dook ik toch maar even de wijnkelder in om het drinken van de party tent aan te vullen. ‘Ah dus hier ben je’, en verschikt keek ik achter me om. ‘Jesus man, ik schrik me kapot.’ ‘Ja sorry, ik heb je de hele avond al niet gezien, en ik wil wel even met je kletsen’ zei Stenn. ‘Dus hier gebeurd het allemaal?' 'Wat betreft het opslaan van de drank wel ja’ zei ik hem toe. ‘Ik was even vergeten hoe groot en tof je huis is, en tof dat die boomhut er nog is!’ ‘Ja tuurlijk, denk je nou echt dat die weg gaat? Zolang ik hier woon niet hoor, we waren er altijd te vinden’ reageerde ik. ‘Wacht, zullen we anders even kijken?’ ‘Nu bedoel je?’ vroeg ik hem verbaasd. ‘Ja wanneer anders? We zijn er nu toch.’ ‘Heel eventjes dan, ik kan niet te lang wegblijven.’

We liepen naar het achterste gedeelte van de achtertuin, waar de bomen en er meer begroeiing was. ‘Het is amper veranderd!’ zei Stenn enthousiast. ‘Vet man!’ Met de touwladder klommen we naar boven. Door de laatste zonnestralen van de ondergaande zon konden we enigszins nog wat zien. ‘Ik heb hier zoveel goede herinneringen aan’, zei Stenn. ‘Ja ik ook man…’ En het werd stil. Stenn verbrak de stilte: ‘Ik mis die tijd wel tho, die tijd samen met jou.’ ‘Ik moet toegeven dat ik ook een toptijd heb gehad als kind zijnde, mede dankzij jou’ zei ik. Stenn glimlachte. ‘En sinds die ene snuffeldag hebben we nog steeds niks afgesproken.’ ‘Ja ik weet het, komt ook wel door mij, ik kon telkens niet en ik had te weinig tijd om af te spreken’ ...