Jongens Hormonen - 62 - Sex Verhalen

Jongens Hormonen - 62

... oeioeioei….

We lachten.

- En als je neukt, dan zoeken ze zicht een weg en ze denken dat ze in een meisjeskut zitten en ze zitten in de stront !

We lachten.

- Sssttt….

- Arme zaadcelletjes…

- Ja, en als je in het bad zit en je spuit je zaad in het water, dan vormt dat slierten en die kleven overal aan.

- Dan plooi ik een washandje rond mijn lul en vang het zaad daarin op. Leuk ook als dat ruwe washandje over je blote eikel schuurt. Whaw !

We lagen nog een tijdje door te babbelen.

We sliepen in.

Die Nathan, was mij dat eentje zeg !

En hoe kwam het dat ik steeds bij jongens terecht kwam die aftrokken en mij wilden rukken en pijpen of neuken ? Was er iets in mij dat ergens ene zekere sexuele aantrekkelijkheid uitstraalde ? Of was ik het die er steeds opnieuw naar zocht ? En vond !

Slapen en dromen.

Zondagochtend. Douche nemen, Nathan en ik samen. Nee… niet wat je denkt.

Lekker gezellig ontbijten met mijn gastouders. Lekker brood, speciale smaak, doch zeer lekker.

Met de auto naar de kerk. Nathan was in perfect schooluniform, donderblauwe broek, bleekblauw hemdje, een das in wit-en-zwarte schuine strepen, zwarte schoenen en witte sokken met blauwe boord. Hij was prachtig ! Ikzelf had mijn beste kaki-pakje aangetrokken.

De kerk, een prachtig gebouw, modern. Voor mij een ervaring om een anglicaanse kerkdienst bij te wonen. En een propvolle kerk ! Bij ons kunnen ze daar nog iets aan leren. Nu ja, zo dikwijls liep ik ook wel een kerk ...

... niet binnen.

Al de jongens en meisjes van de school zaten samen, links vooraan. Leuke bende, zo allemaal blauw. Allemaal blauw ? Nathand troonde me mee en midden die blauwe bende zat daar plots een kaki-kleurig geklede Vlaamse boy, een beetje onwennig, doch genietend van de blikken die op hem gericht waren. Vooral van de meisjesblikken en hun giechelende gezichten.

Na de kerkdienst trokken we naar het ontmoetingscentrum van de Anglikaanse gemeenschap. Natuurlijk dat de ouders van Nathan er veel bekenden zagen, . handjes schudden en mij voorstelden als the boy from the Ypern Salient. Blijkbaar hadden ze eerder al over mijn komst verteld. Ook de priester kwam een hand schudden. Toffe gast.

- De directeur is daar van onze school.

Nathan gaf me een por in de zijde.

- Dag meneer.

- Haha, is dat die Flemish Boy ? Ja ? Welgekomen, boy.

Ik kreeg een ferme handdruk. Die man wist van aanpakken. Hij zette zich bij ons neer en stelde enkele vragen en beloofde dat ik enkele leuke dagen zou beleven op zijn school.

- Dag kolonel.

Gerald stond op en reikte een rijzige man de hand. Dan stelde hij me voor.

- De jongen waar ik over gesproken heb.

De kolonel reikte me een hand.

- Haha, boy, kom je aansluiten bij ons leger ?

- Misschien, antwoordde ik. Hoeveel betaalt U ?

We lachten.

We spraken af dat ik op een dag voor de soldaten zou gaan vertellen over “the Western Front”.

Miljaard, ik zou hier nogal wat het woord moeten voeren ! En dat streelde ...