Jongens Hormonen - 62 - Sex Verhalen

Jongens Hormonen - 62

Dit is deel 62 van een groter verhaal. Niet in elk deel druipt het sperma er met beken af. Rik is op zoek naar zijn identiteit. En dat verloopt niet altijd zoals anderen het zouden willen.

Einde oktober. De Australische zomer kwam er aan. en ook het begin van de regenmaanden. Nog twee maanden vooraleer er zomervakantie was.

Het werk over Graham Greene was een succes geweest. En nu kregen we van de leraar Engels een nieuwe opdracht. Per twee jongens of meisjes moesten we een Engelse dichter bespreken. De leraar duidde mij aan samen met Charles en als dichter kregen we John Keats.

Van Ted vernam ik de ouders van die Charles - iedereen sprak hem aan met Charly - schatrijk waren, dat ze uit Frankrijk kwamen en dat zijn broer Vincent heette en eenentwintig was en dat zijn zus Jeanine heette en zestien of zeventien was.

Zaterdagochtend, ik naar het huis van Charles om samen een plan op te stellen hoe we het werk zouden aanpakken. Hij woonde een eind van ons vandaan, in een immense villa. Zijn ma verwelkomde mij en bracht me meteen bij de pa van Charles.

- Bonjour, gamin, comment ça va ?

Whaw, Frans !

- Merci, tres bien.

Monsieur Monseré vertelde dat hij uit de streek van Lille afkomstig was, zoon van vroegere textielbazen.

- Lille, pas tres loin d’Ypres….

- Ben jij van Ieper ? Dat ken ik. De firma Picanol, weefgetouwen. Wereldberoemd. De beste van allemaal !

- Ja…

Charles kwam er bij. Met hem naar zijn kamer. God, mens, een jongenskamer ? Het ...

... leek meer op een rijkeluisliving. Groot tweepersoonsbed, twee grote kasten, een grote bureautafel, een tafel, vier stoelen, twee grote zetels, TV, geluidsinstallatie, een gewone pc en een laptop. En.. verscheidene foto’s van Charly en zijn broer en zus in hun blootje. Hij zag dat ik er naar keek.

- Ja, lachte hij, leve de vrije natuur.

- Nudist ?

- Ja, in onze villa aan de kust in Mandorah.

- Mandorah ?

- Ja, hier aan de overzijde van de baai. Er is een kleine overzetboot. We hebben er een villa vlak aan de kust, helemaal verlaten, voor ons alleen. Als je wil, we gaan er eens naartoe voor een weekend.

Leuk vooruitzicht.

We hadden elk al wat op internet naar gegevens gezocht over Keats en in korte tijd was ons plan en werkverdeling klaar. Dus, werk voor de boeg.

Van Nathan kreeg ik een enveloppe toegestuurd. Ik kon van zaterdag drie november tot en met dinsdag dertien november naar Townsville. Ik zou er een week school lopen met hem. Hij had het geregeld dat ik aan de medeleerlingen zou vertellen over de Ypern Salient en op elf november zou ik bij de familieleden van de Anzac-strijders spreken over het Western Front. Er zat een vliegtuigticket in de enveloppe en alle mogelijke informatie over mijn reis naar Townsville. Als dat niet echt leuk was. Op internet zag ik dat de afstand van Darwin tot Townsville bijna duizend negenhonderd kilometer was. En op de kaart van Townsville vond ik een plaats aangeduid als Belgian Gardens.

Ik kocht nog een nieuw pak : ...