Jongens Hormonen - 6 - Sex Verhalen

Jongens Hormonen - 6

... de eerste keer kwam was het of alle ogen keken naar mij.

- Jij bent nieuw zeker ? vroeg een dame.

- Ja. Vakantiejob.

- Je ziet er een toffe gast uit.

Ik kleurde een beetje. Ja, zo midden al die vrouwen, met enkel dat veel te korte en veel te wijde sportbroekje aan. Zouden ze geen glimp opvangen van … ? Ik durfde er niet aan denken.

In de grote hangar, waar wij werkten was het echt moordend warm. En af en toe begonnen de sproeiers te werken en spoten gedurende enkele ogenblikken liters water. Het voelde heerlijk aan.

- Vier jaar geleden hebben we hier een brand gehad, legde Pierre uit. ’s Nachts begonnen. Zelfontbranding. Daarom dit sproeisysteem, dat alles afkoelt.

Carlos en Pierre stonden boven op een stapel balen. Wanneer ik omhoog keek, dan kon ik zo in hun te wijde broekje naar binnen kijken en zag ik hun piemel en ballen bengelen. Waarschijnlijk zagen zij ook die van mij wanneer ik op een stapel klom.

Plots klonk die sirene opnieuw.

-Schaftijd, riep Pierre.

- Is het reeds negen uur ? vroeg ik.

- Natuurlijk !

- Amaai, wat gaat die tijd hier vlug !

We gingen op enkele balen zitten. Ik zat rechtover Carlos.

- Hoe oud ben jij ? vroeg Carlos.

- Bijna zeventien. En jij ?

- Twintig.

Als ik naar hem keek, dan zag ik een stukje van zijn ballenzakje uit zijn korte broekspijpje piepen. Carlos merkte het.

- Hé, waar kijk je naar ?

Ik kleurde zeker helemaal rood in mijn gezicht.

- Hangt mijn zakje er weer uit ?

Carlos ...

... stond op, trok het al korte broekspijpje – of wat er van over bleef - omhoog zodat en zijn ballen en zijn lul er helemaal uit hingen.

- Voilà, kleine. Wat vind je er van ?

Met zijn ene hand schudde hij aan zijn zak.

- Mooi speelgoed hé !

Ik zat verstomd toe te kijken. Den Joh en Pierre lachten.

De sirene riep ons opnieuw op om te werken.

Halfweg de voormiddag moest ik helemaal achteraan de sorteeratelier een geladen wagentje halen. Dus dwars doorheen die grote werkplaats, naar achteren. Het was er ook snikheet. Ik merkte hoe veel vrouwe een fles water bij zich hadden staan. En ik merkte ook hoe veel vrouwenogen mij aankeken. en ik hoorde enkele opmerkingen.

- Mooie dijen hé !

- Schoon manneke…

Achteraan het atelier was een aparte ruimte waar gesorteerde mooie kleren gestreken en opgeplooid werden. Er werkten drie jonge meisjes, ik schatte ze twintig, misschien een of twee jaar ouder. De kleren werden in dozen gelegd. Ik moest die dozen op een wagentje laden en ermee naar de grote hangar gaan waar ze verder verpakt werden.

De meisjes keken me aan.

- Whaw zeg. Een nieuwe ?

- Ja.. Ja…

- Je ziet er zeer sportief uit…

Ik merkte hoe ze een oogje pinkten naar elkaar.

Ik boog voorover om een doos te nemen; plaatste die op het wagentje. Ik boog opnieuw voorover…

- Godfert !

Een van de meisjes trok gewoon mijn broekje tot onder mijn billen. Ik wipte recht, trok het broekje omhoog. Doch niet snel genoeg opdat zijn piemel niet te zien ...