Jongens Hormonen - 6 - Sex Verhalen

Jongens Hormonen - 6

Rik komt vanuit de stad in de Westhoek terecht. Zijn nieuwe vriend is op reis.

Vrijdagavond. Ik zat met mijn ouders aan de tafel, avondmaal.

- De baas van de voddenfirma zoekt een jonge gast voor een vakantiejob, zegde pa.

Ik keek pa aan.

- Ja, ging hij verder, de kerel die vakantiejob had, heeft plots afgezegd.

Hij keek me aan.

- Zou jij je morgen niet gaan aanbieden ? Ze zoeken een kerel met spieren aan zijn lijf.

Pa lachte.

- Kan ik in jouw fabriek niet … ?

- Nee, nee, als zoon van de directeur heb ik liever dat jij daar niet rondhangt. Begrijp je ?

Ik begreep pa.

Die voddenfirma lag een tweetal kilometer van het dorp. Daar kwamen dagelijks hele vrachtautos met afgedragen kleren en vodden en zo aan. Daar werkten een twintigtal mensen, meestal vrouwen. Die oude en half versleten kleren werden er gesorteerd, daarna in balen geperst en verzonden naar Afrika of het Verre Oosten. Wat helemaal kapot was trok naar de papierfabriek ergens in het Gentse.

Een vakantiejob. Nog een tweetal weken. Serge was toch weg, op reis. En ik kon zeker wel wat geld gebruiken. Niet dat mijn ouders schraperig waren, nee, maar een cent die je zelf verdiend hebt, dat leek me toch leuker dan de wekelijkse zondagscent.

Zaterdagochtend. Met de fiets naar de voddenfabriek. Het was al vroeg zonnebrand en dus had ik een korte broek aan. Sportief.

Die voddenfabriek bestond uit een drietal grote hangars. Een villa er naast.

Ik belde aan. Een wat oudere man kwam ...

... open doen.

- Meneer, ’t is voor die vakantiejob…Mijn pa zegt dat u iemand zoekt…

Kon het nog stunteliger ?

De man bekeek me.

- En wie is jouw pa ?

Ik legde uit wie mijn pa was. De man knikte.

- Kom mee.

Ik volgde de man door de brede gang, tot helemaal achteraan het huis.

- Louis !

Wat een stem !

Er kwam een jonge kerel aan. Ik schatte hem twintig, misschien eenentwintig jaar. Een grijze broek die tot halfweg zijn kuiten hing en blijkbaar haar beste dagen had gekend, een los hemd vol vuile vlekken. Zijn armen leken wel spierballen.

- Dat manneke hier komt voor die vakantiejob. Toon hem eens wat er moet gebeuren en laat hem maar eens tonen wat hij kan.

Ik volgde Louis via de achterdeur naar een van de magazijnen. Het was er snikheet en vochtig.

- Hier liggen de kleren en vodden die pas aangekomen zijn. Het is hier warm hé !

- Ja.. Ja…

- En vochtig ! Om te verhinderen dat die dingen vanzelf ontbranden worden ze af en toe nat gespoten, daar met die sproeiers bovenaan.

Ik keek omhoog en zag een viertal rijen buizen met sproeikoppen er aan.

- De zakken kleren die aankomen moeten gestapeld worden. En er moeten zakken naar beneden komen en uitgepakt worden en in die karretjes daar gesmeten.

Er stonden een twintigtal karretjes, zo’n meter breed, anderhalve meter lang en zo’n kleine meter diep.

- Dan moeten die naar de andere hangar geduwd worden waar de kleren gesorteerd worden.

Louis keek me aan.

- Wat denk je ?

- Het ...