Reflectie - 3: Millennium - Sex Verhalen

Reflectie - 3: Millennium

... had ik hier doorgebracht. Het was ook hier, op het bankje onder de treurwilg, waar ik mijn eerste kus gekregen had. Wanneer ik dat bankje passeerde besloot ik om eventjes halt te houden en wat uit te rusten. Ik voelde in mijn zakken en vond er nog een sigaret. Ik was eigenlijk geen roker maar telkens ik dronken was rookte ik er wel een paar. Ik kreeg er toen van vrienden en ik vond er nu nog eentje. Ik had helaas geen vuur op zak en net toen ik hem wou terugsteken hoorde ik, “moet je een vuurtje”.

Ik richtte mijn hoofd op en herkende onmiddellijk Arianne. Ze was ondertussen zo'n goeie 10 jaar onze buurvrouw. Het was een leuke spontane dame van zo'n 40 jaar. Toen ze 10 jaar geleden scheidde van haar man is ze in het huisje naast ons komen wonen. Héél goed kenden we haar niet, want ze stond nogal op haar privacy, maar ze zei altijd vriendelijk goeiendag wanneer ze mij of mijn ouders zag en wanneer we eens iets nodig hadden konden we altijd aankloppen bij haar.

“Hey Arianne”, zei ik nog steeds halfdronken, “ja graag”. “Ik wist niet dat jij rookte”, zei ze terwijl ze met haar aansteker mijn sigaret deed branden. “Enkel als ik gedronken heb”, zei ik al lachend. Ook Arianne moest lachen en herkende zichzelf hier wel in. Ze kwam naast me zitten en we begonnen te praten. Terwijl ze praatte over haar avond, bekeek ik haar stiekem. Het viel me op, dat ondanks de koude temperaturen, ze geen jas droeg. Ze had een strak jurkje aan met donkere nylon kousen rond haar benen. Haar ...

... voetjes zaten in pumps met hoge hakken en rond haar middel zat een dikke zwarte riem. Grote borsten had ze niet, maar haar tepels stonden zo hard, waarschijnlijk van de koude, dat ze door de dunne stof van het jurkje priemden. “Wil je mijn jas”, onderbrak ik haar. “Neen hoeft niet, mijn jas is gestolen door een bitch op het feest waar ik daarnet was, daarom dat ik naar huis ga”, zei ze me. Ik deed toch mijn jas uit maar ze weigerde hem. Ze was blijkbaar nog steeds aan het koken binnenin van woede zei ze. “Je hebt het precies toch koud”, zei ik en omdat door de alcohol mijn remmingen volledig verdwenen waren, tikte ik met mijn vingers op haar harde tepel. Ik besefte onmiddellijk wat ik gedaan had en verwachtte een slag tegen mijn wang, maar ze moest er hartelijk mee lachen. “Nee hoor”, zei ze al lachend, “dat is niet door de koude, die staan altijd hard”.

Hiermee had ze onmiddellijk mijn mond gesnoerd en ze had het maar al te goed door, want ze bleef maar lachen. “Ik ga naar huis want ik moet plassen”, zei ik plots en ik stond weer recht. “Waarom doe je het hier niet”, zei ze verleidelijk. “Wil je kijken hoe ik pis misschien”, zei ik in een poging om haar nu eens van de wijs te brengen. “Dolgraag”, zei ze en ze maakte met haar tong haar lippen nat. Twee keer op evenveel minuten zette ze me met mijn mond vol tanden. Ik mocht dan al redelijk volwassen zijn, mede dankzij de hulp van Josje, maar deze dame wist me toch weer met twee voetjes op de grond te zetten. “Of durf je niet”, ...