1. Ik Blijf Zijn Slet - 3


    Datum: 12-9-2017, Categorieën: Groep Auteur: Arlette, Bron: Opwindend

    ... nog een paar musea die we vorige keren nog niet gezien hadden, en ik kan het nooit laten, ik krijg maar niet genoeg van het Hôtel des Invalides en de Tombe Napoleon.
    
    Nadat we ’s avonds gegeten hebben maken we een wandeling naar de Place du Tertre waar al die schilders zitten die je portret voor een paar Euro tekenen.
    
    We staan voor een van hen te kijken hoe hij iemand aan het tekenen is, de artist is een man van een jaar of veertig en tekent werkelijk zeer goed. Hij bekijkt me en vraagt aan mijn man, wil je vrouw niet model staan ik zou haar graag in mijn atelier schilderen. Mijn man antwoord dat dat wel eens iets anders zou zijn en zegt dus ja. Ik ben zelf eigenlijk wel wat geflatteerd dat hij mij daarvoor uitgekozen heeft.
    
    De man, die zegt dat hij Robert heet, ruimt zijn ezel en zijn doeken op en we volgen hem naar zijn atelier…
    
    We wandelen door de smalle straatjes tot we bij een oud, bijna vervallen, huis komen waar we binnengaan. De oude erg uitgesleten trap op, en we komen in een groezelige vrij grote achterplaats waar een hoop schilderijen staan, een oude matras op de grond, wat stoelen en een tafel waar drie echt marginale figuren zitten te kaarten. Ongeschoren slecht geklede bijna dronken gespuis.
    
    Robert geeft ons ieder een glas wijn, en vraagt me onmiddellijk me uit te kleden. Ik kijk niet alleen verwonderd, maar ben het ook, “Je had niet gezegd dat het een naakt portret zou zijn” zeg ik. Maar Robert negeert me totaal “Heb je daar iets tegen” vraagt ...
    ... hij, niet aan mij, maar aan mijn man. “Nee” antwoord die, en zegt tegen mij “Kleed je maar uit”. “Maar die mannen die hier zitten, ik kan me toch niet voor iedereen uitkleden” zeg ik. “Kleed je maar uit, zij mogen meekijken” antwoord Frank. Zoals altijd gehoorzaam ik hem, sterk vermoedende dat het hier niet zal bij blijven.
    
    Lang duurt het niet want ik trek mijn kleedje uit en daar onder heb ik niets aan. Ik sta hier naakt in dit groezelig achterkamertje in Parijs met vier mannen die ik niet ken.
    
    Ik tracht onhandig met mijn handen mijn borsten en mijn poesje te beschermen tegen hun blikken. Robert neemt een ezel en een doek en zegt me op de matras te gaan liggen. “Ga liggen en doe je benen open” zegt Robert “Ik wil je tekenen terwijl je masturbeert”. Ik bekijk Frank en zeg “Dat wil je toch niet, dat ik mezelf moet klaar maken voor dit soort mannen”, maar ik zie echter al aan zijn houding dat mijn man dit weer een uitgelezen moment vind me aan die mannen te tonen. “Doe maar wat hij van je vraagt” antwoord hij.
    
    De drie mannen aan tafel staren me aan, bekijken mijn naaktheid, Robert wacht af of ik zal doen wat hij vraagt, en mijn man zegt “Doe je benen open en masturbeer je”. Als je over echte totale vernedering spreekt, elke vrouw zal het zo beamen, je masturberen voor vier vreemde mannen is echt wel vernederend, sommige vrouwen doen dat zelfs niet voor hun eigen man.
    
    “Dat ik mijn man grenzeloos gehoorzaam is de reden dat ik ga liggen en langzaam met heel veel schaamte ...