Bobbie (3) - Sex Verhalen

Bobbie (3)

Toen ik juf Anna mijn geheimpje vertelde over mijn eerste keer met Suzanne op de markt, toen deed ze deed ze haar wijsvinger voor haar mond, zei: "shhhh", en fluisterde: "straks". Ze keek schuin over mijn schouder en gaf me een knipoogje. Juf Betty bleek eraan te komen en die is erg streng, die wil niet dat ik met mijn piemel bloot loop en die zou mijn geheimpje over Suzanne al helemaal niet snappen. Ik kon niemand bedenken die zo ver weg van de bonobo's stond als juf Betty. Ze droeg altijd hoog gesloten hemdjes die om haar heen slobberden, wijde lange broeken en was totaal vormloos, terwijl juf Anna vrijwel altijd korte rokjes of jurkjes droeg en strakke truitjes die haar borsten mooi deden uitkomen. Daar was ze trots op, had ze eens gezegd. En gelijk had ze.

Niemand was zo lief als juf Anna. Van juf Anna mocht ik met mijn piemel uit de broek rondlopen in de keuken en soms zat zij eraan, wanneer er niemand in de buurt was. Ik hielp haar altijd met broodjes smeren tussen de middag. Dan ging ik altijd met mijn piemel tegen haar aan wrijven, tegen haar rokje of jurkje, dan werd mijn piemel soms hard, net zoals hij op de markt was bij Suzanne.

Juf Anna is al vijfenvijftig, dat is best oud. Ik ben negentien, maar denk als een achtjarige, daarom moet ik elke dag naar dit dagverblijf. Op zaterdagen werk ik op de markt. Suzanne helpt me dan, want dat mag ik niet alleen. Suzanne is zestien en wij seksen stiekem. Op de markt als klanten het niet zien. Dat is ons geheimpje en ...

... alleen juf Anna weet ervan, want die snapt het allemaal wel. "Ik ben een kind van de jaren zestig," zegt ze dan, "een kind van de vrije liefde," wat dat dan ook betekenen mag. Juf Betty is ook van de jaren zestig, maar is meer een kind van de zwarte kousen kerk, van seks is zonde en hel. Ik ben van 1999. Een kind van niks eigenlijk.

Toen juf Betty eindelijk verdwenen was, kwam juf Anna naar me toe. Vriendelijk lachend. Ik zag haar tepels door haar truitje priemen en vond het moeilijk om daar niet naar te kijken. "Wat wilde je me zeggen, Bobbie?" Vroeg ze. "Je keek alsof je mij iets wilde toevertrouwen." Ik wist niet wat dat woord betekende en zei dat ik haar een geheimpje had willen verklappen. Een geheimpje over Suzanne, de markt en wat er was gebeurd tussen ons. Juf Anna keek om zich heen en vroeg of ik haar wilde volgen. "We gaan naar het magazijn," zei ze. "Daar zal niemand jouw geheimpje kunnen horen. Ik doe gewoon de deur van binnen op slot," voegde ze daaraan toe. Juf Anna was echt slim, ze wilde ook niet dat iemand anders mijn geheimpje zou horen. Zo lief van haar.

In het magazijn gingen we op twee grote zakken rijst zitten, achter een stellage met allemaal ingeblikt voedsel en dozen poeder voor chocolademelk. Niemand kon ons hier zien en zeker niet horen. Juf Anna had de deur op slot gedaan, precies zoals ze had beloofd. Haar tepels priemden nog steeds door haar truitje en omdat ze zo laag op een zak rijst zat kon ik ook een beetje onder haar rokje kijken. Als ze ...