Het huwelijk is heilig - Sex Verhalen

Het huwelijk is heilig

... mevrouw Eli Steiner aanzienlijk hoger dan hetgeen hij vier jaar geleden had moeten betalen voor de diensten van meneer Blaving. John waagde het daarom toch maar om zijn twijfel te uiten bij een vrouw als keiharde accountant. Zijn gesprekspartner gaf hem meteen een beknopte CV, waarna hij John verzekerde dat hij met mevrouw Steiner een no-nonsense vrouw als partner zou krijgen. Iemand met een scherpe geest en de nodige dosis zakelijk cynisme dat noodzakelijk is om telkens opnieuw de gedrevenheid op te brengen om op zoek te gaan naar allerlei mogelijke verdoken informatie. Uiteraard had John zo iemand nodig en ondanks zijn niet geheel verdwenen twijfel, ging hij akkoord. Zonder accountant met een Zwitserse erkenning op zak, die bij de bevoegde rechtbank voor die regio een bevelschrift kon regelen, zou hij binnen dat bedrijf niet eens een voet tussen de deur krijgen. Zonder dat juiste papiertje zouden ze hun boekhouding nooit laten inkijken. Mevrouw Steiner zou ter zijner beschikking zijn vanaf maandagmorgen om tien uur.

John had met heel wat specialisten van dit genre samengewerkt. Accountants waren vaak de ‘nerds’ binnen het boekhoudkundige wereldje. Op basis van zijn ervaringen uit het verleden verwachtte hij dan ook een alledaagse modebewuste vrouw aan te treffen, maar niets was minder waar. De vrouw die in de lobby van het Zwitserse accountantkantoor met zelfzekere tred op hem toe kwam gelopen, was groter dan hij verwachtte. Ze had halflang, donkerblond haar, ...

... helderblauwe ogen en een mooie warme glimlach. Als ze al make-up droeg, dan was die met zorg en subtiel aangebracht. Maar de vrouw die zich voorstelde als Eli Steiner was gekleed in een conservatieve, donkerblauwe rok en dito jasje. Tot zijn verwondering sprak zij behoorlijk Nederlands, zij het met een onmiskenbare Duitse tongval. Haar stem klonk aangenaam, zacht en warm. De eerste indruk die John van haar kreeg was er een die meer weg had van een vrouw die op het punt stond om naar een familiediner te vertrekken, of anders een vrouw die les gaf aan de hoogste graad in het middelbaar onderwijs. De opdracht die voor hem lag vroeg echter wel iets meer uitstraling. John had er niet bepaald een goed oog in dat zij de accountant zou zijn die hij voor deze job nodig had.

Mevrouw Steiner nam hem mee naar haar kantoor om de zaak te bespreken. Terwijl hij achter haar aan door de immense hal in de richting van de lift liep, vroeg John zich af hoe die benen van haar er uit zouden zien onder een veel korter rokje en boven een schattig stel modieuze pumps in plaats van de platte schoenen die ze nu droeg. Hij wist dat het niet bepaald professionele gedachten waren, net zoals de vraag hoe haar bij elke stap opverende, blonde haren in zijn handen zouden aanvoelen dat ook niet was. Tegen de tijd dat ze bij haar kantoor aankwamen had hij zichzelf echter al krachtig tot de orde geroepen. Hij was hier voor zaken, niet voor zijn pleziertjes.

“U bent teleurgesteld, is het niet meneer Crauwels?” vroeg ...