1. Marije - 4


    Datum: 11-9-2017, Categorieën: Tieners Auteur: Peter1948, Bron: Opwindend

    Kleren passen
    
    De volgende ochtend werd ik brak wakker. Ik had slecht geslapen, maar wat wil je met 2 opwindende tieners in je bed? In de verte hoorde ik de tuinmerel fluiten. Ben ik daar van wakker geworden? Nee beslist niet. De dekens zijn een beetje weggeslagen en Marije ligt, met haar bos krullen naar me toegekeerd, op mijn buik en speelt met mijn slappe lul. Die reageert meteen, maar ik denk: ‘NU even niet, lieverd” en weet me te bevrijden. Ik loop naar de douche. Even naar het toilet en daarna snel genieten van een lekker warme stoomdouche.
    
    Afdrogen, en, tegen de zin van de dames in, snel aankleden en voor een voedzaam ontbijt zorgen. We gaan carnavalskleren kopen en dat zal nog een hele toer worden. Ze kennen dit festijn niet.
    
    Slaperig zitten ze achter hun bordje gebakken ei met een kopje koffie en verse jus. Langzaam komen ze op gang en kunnen we gaan, na eerst alles inde vaatwasser te hebben gezet. Buiten kijken ze me even verbaasd aan. We gaan lopen. “Lopen? Weet je wel hoever dat is 1 kilometer?” zei Rachelle. Daar had ik even geen antwoord op maar liet me niet uit het veld slaan. “Lopen is gezond en parkeren gaat daar bijna niet. Dus kom op zeg, een kwartiertje en we zijn er.” Einde discussie.
    
    Zwijgend liepen we naar de binnenstad, In het winkelcentrum heb je een van de grootste carnavalswinkels en dus volop keus. Ik wist dat ik voor hen iets moest kiezen, want ze zouden, als het aan hen lag, met een doorsnee jurkje aankomen.
    
    In het rek vond ik voor ...
    ... Lianne al snel een Oudhollands jurkje. Wit bovenlijf met rode biezen en een zwierend rokje met Delfts blauw tegelmotief. Ook weer afgezoomd met ene rode bies en een brede zwarte band om het middel. Een witte Franse baret en natuurlijk witte nylonkousen met een jarretelgordel en rode open schoentje met stiletto hakken. Ik zou haar er nog wel van moeten overtuigen dat ze daar, naar carnavalstraditie, geen beha en slipje onder aan mocht trekken. Maar dat hield ik nog even voor mezelf.
    
    Voor Marije, waar ik een oogje op heb, zag ik een zwart Tiroler pakje hangen. Ver boven de knie, bustier met een veter dichtgeknoopt, schortje en natuurlijk een witte petticoat dat onder het rokje uitsteekt. Ook kan ze, helaas voor haar, geen lingerie dragen. Wel witte kniekousen en zwarte high heels.
    
    Rachelle zou als duivelin wel aardig zijn. Voor mij is het een duiveltje dat onverwachts uit het doosje kan komen. Het jurkje heeft geen schouderbandjes, licht doorschijnend bovenlijf, overtrokken met rode tule, en rode schoentjes met punthakken. Een diadeem met 2 horentjes, een drietand en natuurlijk een set rode polsbandjes.
    
    Nu het passen, je kunt dit immers niet op de gok kopen.
    
    Zij gingen, zoals ik had verteld, het aantrekken, waarbij ze geen lingerie mochten dragen. Ze keken met verwonderd aan, maar ik vertelde hen een snel een verhaal, dat ik ter plekke verzon, en dat ik ‘als hun papa’ er voor moest zorgen dat het niet op zou vallen dat ze als Rotterdammers carnaval kwamen vieren in ...
«1234»