1. Een Lesbienne Met... - 10


    Datum: 28-8-2018, Categorieën: Lesbisch Auteur: Vuurlander, Bron: Opwindend

    ... ik ze even bij kon werken om de verloren tijd in te halen.”
    
    Hij bekeek haar en Laura bloosde. Ze was niet casual gekleed voor haar werk; ze droeg een korte rok met een shirt waarop een Japans meisje stond afgebeeld. Normaal gesproken zou je zeggen dat je dit overal kunt dragen, maar Laura wist dat dit niet kon tegenover Albert.
    
    “Dat je zoveel hart hebt voor je werk is lovenswaardig” zei hij “en zeker dat je er nu bent kan ik mooi even wat dingen met je bespreken, Laura. Ga zitten.” De moed zonk in haar schoenen; ze zat tegenover hem en dacht weer aan zijn knie tussen die van haar. Ze wilde die sletterige toestand van donderdag niet herhalen.
    
    ‘Op de eerste plaats, Laura, vrijdagochtend heb je je niet op mijn kantoor gemeld!” zei Albert op redelijke toon.
    
    “Klopt” zei Laura behoedzaam.
    
    “Wat moest je ook weer ieder ochtend doen, Laura?” vroeg hij dringend.
    
    Laura keek de andere kant op en zei niets.
    
    “Laura!!! Wat moes je doen?” dramde hij door
    
    “Me hier binnen melden” zei ze op fluisterende toon.
    
    “En???”
    
    “Mijn beha laten zien” zuchtte ze.
    
    “En waarom moest je dat doen, Laura?” de triomf klonk in zijn stem.
    
    “Om er zeker van te zijn dat ik er een droeg” het hoge woord was er bij Laura uit. Ze voelde zich beschaamd, behandeld als een klein kind. Oh wat had ze hier een hekel aan. Ze vroeg zich af of ze nu op kon staan en weg kon rennen.
    
    “En draag je vandaag een beha, Laura?” vroeg hij door.
    
    “Ja” zei Laura zacht en hoopte dat het hierbij zou ...
    ... blijven.
    
    Albert zei niets, hij keek haar alleen vragend aan.
    
    Langzaam, met tegenzin, trok Laura haar T-shirt bij de zoom omhoog en tilde het op over har tieten; haar grote meloenen kwamen bloot te liggen, omhuld door haar roze satijnen beha. Ze wachtte op toestemming ze weer te bedekken.
    
    In plaats daarvan pakte Albert zijn mobiel en maakte er een foto van. Laura keek de andere kant op, ze voelde zich zwaar vernederd. “Je kunt het hierbij laten, Laura” zei hij als verlossend woord. “We hebben meer dingen te bespreken, maar het is goed voor je om te onthouden hoe beschamend het voor iedereen is wanneer jij met je tieten pronkt. Laat ze gewoon niet zien.”
    
    Kokend van woede liet Laura haar handen zakken waardoor het kledingstuk boven haar tieten bleef steken. Albert staarde er naar en Laura wist geen methode te bedenken hoe ze die het snelst kon bedekken, maar ze wilde haar werk niet op het spel zetten, ze zat al diep genoeg in de schulden. Ze wenste dat haar tieten niet zo onwijs groot waren. Waarom had ze geen elegante, kleine tieten zoals bijvoorbeeld Tina? Maar Albert was nog steeds met haar in gesprek.
    
    Albert: Zoals je weet Laura, is je tieten op het werk laten zien, een onaanvaardbaar gedrag. Dus heb ik daar over nagedacht en ik denk dat ik de oplossing gevonden heb: We moeten, van tijd tot tijd praten, praten over de manier waarop jij met je tieten pronkt.
    
    Laura: Ik laat ze echt niet zien en ik pronk er niet mee. Ik weet niet waarom U dat zegt
    
    Albert: Nou ...
«1234...8»