1. Met moeder en zus in een vreemde situatie. Deel 1


    Datum: 23-8-2018, Categorieën: Familie Auteur: Darco, Bron: Gertibaldi

    Het was heerlijk zonnig weer en we lagen rustig voor de kust te dobberen op onze ruime zeezeilboot. We, zijn mijn ouders van begin vijftig, mijn zus van 21 en ik, een jongen van negentien. Mijn vader heeft een twintigtal goedlopende kledingwinkels verspreid over het hele land. Je kan dus wel zeggen dat het ons financieel goed voor de wind gaat. Dat is dan ook de reden dat mijn vader besloot deze zomer een mooie zeezeilboot te kopen. Compleet met slaapcabines, keuken en een kleine badkamer. Mijn moeder, ik en mijn zus lagen voor op het dek te zonnen en weg te dromen op het zachte schommelen van de boot toen plotseling en heftig gestommel aan de achterzijde van de boot ons deed opschrikken. We zagen hoe twee mannen vanuit een klein motorbootje een aantal zware tassen bij ons op de boot gooiden en vervolgens zelf ook bij aan boord klommen. Ik kwam geschrokken overeind en zag hoe mijn vader, die zich achter bij het stuur bevond, fel begon te demonstreren. Een van de twee mannen trok tot mijn grote schrik een pistool tevoorschijn en hield die dreigend op mijn vader gericht die zich gelijk stilhield. Dat hij stil werd was voor de mannen blijkbaar niet genoeg, want ze grepen hem allebei stevig beet en wierpen hem na een korte worsteling overboord het water in. Mijn moeder, ik en mijn zus bleven roerloos van de schrik op het dek zitten terwijl wij toekeken hoe de mannen gehaast de boot gereed maakten, de motor startten en met ons op het dek wegvoeren. Mijn vader in het water ...
    ... achterlatend. Voor zijn leven hoefden we gelukkig niet te vrezen. Het motorbootje lag er immers nog en bovendien waren we niet zo enorm ver uit de kust. Dit veranderde echter zeer snel tot er van diezelfde kust niet veel meer overbleef dan een flinterdun op aan de horizon.
    
    Behalve een aantal uitingen van paniek en angst waren er maar weinig woorden gewisseld toen een van de mannen onze kant op kwam.
    
    ‘Even voor de goede orde…’ Sprak de man terwijl hij zijn pistool dreigend in zijn hand hield: ‘Terug aan land gaan is voor ons voorlopig geen optie. In ieder geval niet in europa. En als dat voor ons het geval is, dan is dat voor jullie dus ook het geval. Of jullie moeten er voor kiezen om al watertrappelend aan jullie einde te komen natuurlijk.’ Hij lachte erbij alsof het een goede grap was en het niet écht om mensenlevens ging.
    
    ‘Dat geld overigens ook voor diegene die denkt de held uit te kunnen hangen. Je doet wat wij je zeggen en anders is het overboord.’ Voegde hij er nog aan toe.
    
    Een uur later was het land volledig uit het zicht verdwenen. Overal waar je keek was enkel water te bespeuren. Mijn moeder zus en ik waren enigszins van de schrik bekomen en hadden elkaar geruststellende woorden toegefluisterd. De mannen, die zich inmiddels hadden voorgesteld als Colin en Olav, bevonden zich nog altijd in het stuurruim en hadden de motor inmiddels uitgezet. We bevonden ons waarschijnlijk op internationaal water waardoor het geen kwaad kon om stil te liggen. Mijn zus lag bij mijn ...
«123»