De Schelp - 2 - Sex Verhalen

De Schelp - 2

Het werd ochtend en de lange nacht ging langzaam over in de dag Ik opende mijn ogen rustig en uitgerust werd ik wakker.

Ergens in mijn hoofd wist ik dat er iets gebeurt was maar wat… daar kwam ik maar niet op.

Ik stond op en nam een frisse duik in het koude water maar bleef op mijn hoede om mij heen kijken. Er was iets in mijn gevoel dat ik maar niet thuis kon brengen, nee, bang was ik niet, wel nieuwsgierig waarom ik mij zo voelde.Na een tijdje liep ik het water uit en ging zitten in het zand vlak naast de gevallen schelp.

Ik raapte hem op en hield hem weer even tegen mijn oor.

Vreemd nu hoorde ik niets meer teleurgesteld legde ik de schelp weer neer in het zand.

Langzaam stond ik weer op en liep naar de zee, mijmerend bleef ik een tijdje over het water staan staren toen ik opeens een geluid hoorde. Snel keerde ik mij om en zag de schelp bewegen, vlug liep ik er naar toe en raapte hem op. De stem in mijn oor fluisterde verleidelijk dat ik mijn slippers moest pakken en richting bos gaan lopen maar vooral dat ik door het bos moest gaan lopen tot ik ergens een grot vond.

Er veel zin had ik daar niet in, maar de stem bleef zacht en lief tegen mij praten dus deed ik wat hij zei dus liep ik richting het bos. Met een verwachtingsvolle gevoel verdween ik in de jungle van bomen waar het gefluit van de vogels mij tegemoet kwam..

De schelp hield ik nog steeds aan mijn oor ik luisterde nog steeds naar die heerlijke zoete verleidelijke stem willoos deed ik precies ...

... wat hij zei. Och..wat hield ik van die stem daar zou ik nu alles voor doen. Al takken opzij duwend liep ik dieper en dieper het bos zonder dat ik daar erg in had maar nog steeds was de schelp dicht tegen mijn oor.

De stem bleef mij maar lieve en verleidelijke dingen voor spiegelen en ik kon haast niet wachten tot ik die grot zou vinden.

Zo liep ik door een beekje met water waar ik snel even wat uit dronk maar gelijk weer verder liep wat voelde ik mij gelukkig en vrij.

Opeens werd het bos dichter en killer maar ook kleurlozer, ik zag het wel maar werd er niet bang van want de stem in de schelp vertelde mij dat hij er voor zou zorgen dat mij niks overkwam omdat hij mijn Vriend was en mij zou beschermen zolang ik zou doen wat hij zei.

Ik hoorde wel dat hij zich mijn Vriend noemde maar dat had hij mij de hele weg al verteld en ook dat ik steeds moest doen wat hij mij opdroeg ik vond het al heel gewoon en volgde zijn bevel op.

Genietend van hem liep ik verder want zijn stem droeg mij over de takken en gevaren heen die in het bos schuilde. Opeens kreeg ik het bevel om te stoppen om iets te gaan eten, ik deed wat hij opdroeg en ging onder een boom zitten. Natuurlijk was er niks te eten meegenomen dus wat ik moest eten wist ik niet. Geïrriteerd vertelde ik de schelp dat maar die zei dat ik om mij heen moest kijken en daar gebruik van kon maken..

Om mij heen kijkend zag tot mijn verbazing een struik met allerlei grote sappige bessen eraan. Al plukkend at ik er zoveel ...