Een relationele Rollercoaster 3 - Bekentenissen - Sex Verhalen

Een relationele Rollercoaster 3 - Bekentenissen

"Wil jij het eerste stuk rijden Dries?" "Nee John. Ik heb last van nachtblindheid. Zo snel als het licht wordt neem ik het stuur met liefde van je over. Ik verheug me er nu al op jou Qashqai te rijden." "Als dat maar niet het enige is dat jij deze week gaat berijden!" "Tineke lieverd; gedraag je!" Tineke kijkt mij en Eefje aan. "Deze week wil ik me niet gedragen!" Nadat ook de rugzakken van Dries en Tineke een plaatsje onder de achterklep hebben gevonden stappen we in. Eefje wil naast Tineke achterin gaan zitten. "Nee vrouwke. Als mijn vent rijdt zit ik mee voorin.. Als John rijdt, dan ben jij de bijrijder en blijft dientengevolge, zoals afgesproken, wakker.

Op mijn advies zijn we allen gekleed in gemakkelijk zittende sportkleding. Pas op de parkeerplaats van waaruit wij naar de hut wandelen trekken wij onze wandelkleding aan.

Na een, zoals men het noemt, goed gesprek, had Dries aan Tineke beloofd om zichzelf een schop onder zijn reet te geven. Hij had ingezien dat geluk de kunst is, om een boeket te maken van de bloemen waar jezelf bij kunt. Dat in tegenstelling tot zijn Ma, voor wie Geluk betekend dat anderen inzien dat je zij op handen gedragen moet worden. Doen zij dit niet, dan blijven zij verwijtbaar in gebreke.

Eefje ontpopt zich als een geweldige brijrijdster. Mijn koffiemok is steeds gevuld en ze is alert op de dingen die in het verkeer gebeuren. Gezien het vroege uur, wij zijn om 4 uur in de nacht vertrokken en het feit dat het zondag is , is het niet ...

... druk op de Duitse autobahnen en zo schieten wij lekker op. Al kort na het passeren van de Duitse grens zijn onze achterpassagiers over elkaar heen liggend, in slaap gevallen. "Ik ben daar eigenlijk helemaal niet zo mee bezig geweest, maar hoe ver is het eigenlijk rijden?" Ik kijk even naast me en we maken kort oogcontact. "Van thuis tot aan de parkeerplaats vooraan in het Kaunertal is het circa 870 kilometer. Van daaruit is het nog circa drie uur berg op lopen tot aan de hut." Ze lacht. "Dat wordt dan een pittig dagje om mee te beginnen." "Dat is meestal zo Eefje. Ik heb wel eens overwogen om de eerste dag alleen te gebruiken voor de reis en de eerste nacht te overnachten in het dal alvorens naar de hut te lopen. Daar wilden de anderen echter niets van weten." "Had mij maar gevraagd!" "Ik denk niet dat jij Wouter en die andere twee op andere gedachten had gebracht." "Hmm, ik denk het ook niet. Elke dag op de hut was voor Wouter goud waard. Ik ben erg blij dat ik nu in de gelegenheid ben om datzelfde te ervaren." "Dat weet je niet Eefje. Althans nog niet. Mieke is eens voor een paar dagen met mij mee gegaan. Het was echt niets voor haar." "Maar wat dan niet?" Hierover moet ik even nadenken. "Ik denk dat het hem vooral zat in de inspanning en het gebrek aan privacy. Het delen van sanitair en een week leven uit een rugzak is niet bepaald haar idee van vakantie." "Zoals je weet gingen Wouter en ik altijd met de vouwwagen kamperen. Ik vond dat altijd heerlijk. Even back to basics." ...