Roel De Kinky Hoerenzoon - 3 - Sex Verhalen

Roel De Kinky Hoerenzoon - 3

... kijken.

Chris beaamde dat, waarop de vraag kwam of zij Belgen waren. Chris vertelde dat ze Nederlanders waren. Intussen bleef Roel met zijn stijve lul spelen, keek daarbij naar de Engelsen en voelde zich helemaal thuis. Twee jongens zagen er sexy uit, droegen motoroveralls, die ze open geritst hadden tot voorbij hun navel. Het begin van schaamhaar was bij een van hen al te zien.

“Your boy looks very hot, and so do you,” zei een van hen. Chris bedankte voor het compliment.

“I’m Ian,”sprak de Engelsman met uitgestoken hand. Chris schudde de toegestoken hand en zei zijn naam.

Nu maande een van de andere Engelsen zijn makkers tot actie. Ze moesten zich nog aanmelden, hun slaapplaats regelen en zo zag Roel ze richting registratie lopen. Toen ze hun aanmelding achter de rug hadden liepen ze weer terug en kwamen weer bij Chris en Roel staan en vroegen hoe de atmosfeer op dit treffen was. Ze waren vanaf Leeds heel de dag onderweg geweest en hadden alleen een pauze gehad op de veerboot tussen Dover en Duinkerken. Chris stond op en de Engelsen zagen dat Chris met zijn kloten en stijve lul uit zijn gulp de aandacht trok. Chris deed een poging om zijn lul weer achter zijn gulp te dirigeren, maar dat ging moeilijk omdat hij een knots van een stijve had. Hij gaf het na een vruchteloze poging maar op en liet het maar zo.

“The military barracks should be near?” Het klonk als een vraag van een van hen.

Chris legde uit dat je er langs de weg naartoe kon rijden, maar lopend ...

... was het maar een klein stukje. De mannen legden uit dat ze liever gingen lopen omdat ze de hele dag al op de motor hadden gezeten. Ze haalden hun bagage van hun motoren en stonden nu klaar om naar de kazerne te gaan.

“We can show you how to get there,” bood Chris de mannen aan.

Een wat oudere man van de groep ging wat dichter bij Chris staan en stelde zich aan Chris voor als John.

Chris zei zijn naam en wees op Roel en zei: “I’m his stepfather and he’s my boy.”

Intussen was de lul van Chris al zover teruggetrokken dat hij zijn handel terug in zijn broek kon dirigeren. Roel realiseerde zich dat hij nu dus zo’n kleine honderd meter over de openbare weg zou moeten lopen om bij de kazerne te komen. Het was weliswaar bijna helemaal donker, maar er was straatverlichting. Roel wist dat de kans erg klein was dat ze voetgangers tegen zouden komen, behalve dan de deelnemers van dit motorweekend. Maar helemaal uitsluiten kon je een gewone wandelaar ook niet. Er reden wel af en toe auto’s voorbij. De twee mannen die bij de poort stonden te controleren keken geïnteresseerd naar de blote outfit van Roel.

“Pa moet dit echt? Wat doen we als er gewone wandelaars langskomen die me zo zien en de auto’s die voorbijrijden?”

Chris zei dat het veilig was omdat ze met een groep waren. Roel zag de logica ervan in en vond het eigenlijk best spannend.

“Do you really dare to take your boy out, on a public road, without covering his privat parts? Vroeg de man die zich als Ian had ...