Jane - 3 - Sex Verhalen

Jane - 3

Toch een derde deel. Berustte het eerste en tweede deel nog op een klein beetje op ervaring, dit verhaal is volkomen fantasie.

Het is nu ruim 4 weken dat Jane bij mij in Breda was. Al die tijd heb ik niets meer van haar gehoord. Geen belletje, geen tekst, helemaal niets. Jammer, maar ik begrijp het wel. Ze had duidelijk gemaakt dat ze haar leven met haar man wilde voortzetten en dat ze vooral niet verliefd op een ander wilde worden. Maar goed, nu ruim een maand later besloot ik weer naar mijn favoriete Scheveningen te gaan. Ik boekte een kamer in een relatief goedkoop hotel in Den Haag voor 3 nachten. Donderdag heen zondag terug.

Donderdagmorgen vertrok ik. Dit keer niet met de auto maar met de trein. Terwijl ik genoeglijk in de trein zat op weg naar Den Haag dacht ik uiteraard aan Jane. Het zou toch leuk zijn haar te ontmoeten op een van deze dagen. En hoe dichter ik Den Haag naderde, hoe sterker het verlangen werd. En toen kwam een idee in mij op.

Aangekomen op het station, zocht ik een rustig plekje op en belde haar. Ze nam de telefoon aan en ik zei: “Hi, met…eh…Susan! Lang niet gezien. Hoe is het met jou? Ik ben in Den Haag om te shoppen. Heb o.a. zwemkleding nodig. Ik zou het leuk vinden als je met me mee gaat, Jane”

Dat Jane behalve een aantrekkelijke vrouw, ook een intelligente vrouw is, bleek wel uit haar reaktie. “Hallo Susan, lang niet gezien. Was het niet een jaar geleden dat je op het verjaardagsfeest van Rob en Els was?...Ja, toch…goh, leuk dat je ...

... belt, maar wat jammer, ik kan echt niet… Ik ben met Paul, mijn man, kleding voor hem aan het kopen en straks gaan we ook nog lunchen in La Place…. Weet je, ik bel je later terug. Misschien kunnen we iets voor morgen afspreken….”

Klasse! Ik heb er geen ander woord voor. Ze geeft dus aan dat ze vandaag niet kan omdat haar man bij haar is, maar dat ze me morgen kan ontmoeten. En tussendoor geeft ze fijntjes aan dat ze gaan eten in het restaurant van V&D. Dus…op naar V&D!

Toen ik daar aankwam zag ik hen zitten bij het raam tegenover elkaar. Met koffie en een broodje liep ik in hun richting er voor zorgend dat ik achter Pauls rug bleef – hoewel hij me hoogstwaarschijnlijk toch niet zal herkennen – maar in het gezichtsveld van Jane. Wat zag ze er geweldig uit in haar witte blouse en blauwe rok. Haar gezicht hield ze in de plooi toen ze me zag, maar een glimlach speelde om haar lippen. Ik vond een vrij tafeltje schuin achter haar man. Zo konden we elkaar zien. Ik was dolgraag op haar afgestapt desnoods met een alibi (hebben wij elkaar niet ontmoet….bla bla bla..) maar het risico was veel te groot. We moesten ons, voorlopig althans, tevreden stellen met oogcontact. Zij waren eerder klaar met eten dan ik en liepen weg. Ik stond op om hen te volgen. Na verloop van tijd kwamen ze op de afdeling waar men boeken en tijdschriften verkocht. En daar greep ik mijn kans. Toen Paul de achterkant van boeken stond te lezen en Jane quasi geinteresseerd in een tijdschrift bladerde, liep ik op ...