Maureen - 41: De Slot Act - Sex Verhalen

Maureen - 41: De Slot Act

Ik kijk op de tafel en ik zie een hoge stapel liggen. Het lijkt me voldoende voor een striptease act. Ik trek veel lagen kleren aan en als de deur open gaat, loop ik gracieus op mijn 8 centimeter hoge stiletto’s naar binnen (heel erg: LVT!)

De ceremoniemeester is stil als ik binnenkom en ik hoor ook helemaal niets achter de spiegelruiten. Na een paar seconden hoor ik de directeur praten. Hij zegt: “Hoe gaat het Noortje?”

Ik antwoord: “Prima, meneer”.

Hij vraagt: “Hoe is het in de kleedkamer met James”

“Geen idee meneer, de laatste keer dat ik hem zag hoorde ik hem op het toilet kotsen”. Deze opmerking geeft achter de spiegelruiten veel commotie, want ik hoor veel geroezemoes.

“Wat heb je nog voor ons in petto Noortje?”, vraagt de directeur

“Ik wil jullie graag nog een striptease laten zien”

“Mag ik dan vragen aan de hoogste bieder wie er met je mee mag dansen?”

“Meneer, wat bedoelt u met dansen?”

“Ik bedoel dat hij jou de kleren uit gaat trekken”

“Dat lijkt me leuk meneer, maar ik heb vandaag gehoord dat ik mezelf moet zijn. Mag ik dat nu ook nog zijn?”

“Ja, Noortje. Ik wil heel graag dat je jezelf bent”

“Meneer, ik zou graag willen dat iemand op een sensuele manier al mijn kleren uittrekt en mij vervolgens streelt. Door het uittrekken van de kleren en die strelingen zullen we beide dezelfde vibe krijgen en ik wil graag dat ik anaal genomen wordt. Daarna zal ik het sperma uit mijn kont laten lopen en dat wordt door iemand met de mond ...

... allemaal opgevangen”.

Het lijkt alsof ik op de achtergrond een harde snuif hoor, maar als ik de directeur hoor, dan is hij heel erg kalm. “Het is niet aan jou om te bepalen wie er wat met jou zal doen, maar het scenario vind ik aantrekkelijk. Ik heb zojuist de biedingen geopend. Degene die het hoogste bod heeft mag jouw kleren uittrekken en je anaal neuken. Daarnaast loopt er een andere bieding en daarin wordt het sperma te koop aangeboden wat je uit je kont zal laten stromen.

Ik wil je adviseren om even uit te rusten, want het bieden zou wel eens een kwartier kunnen duren.”

Ik loop rustig een rondje door de Arena langs de spiegelruiten. Ik druk hier en daar een lichaamsdeel tegen de ruit in de verwachting dat er iemand achter zit die hierdoor opgefokt wordt.

Als ik eindelijk in de kleedkamer kom, vind ik een zielig hoopje James bij de toiletpot. Ik pak dezelfde emmer als eerder en gooi die over zijn kop heen. Het geeft wel wat gesnuif, maar verder amper een reactie… Ik bedenk me niets, maar stel hem een ultimatum: “Ga nu rechtop staan en vertel me wat er nu staat te gebeuren”. Hij kijkt me aan en hij trekt zijn schouders op. Hulpeloos, zonder idee hoe en wat er verder gedaan zou moeten worden. Ik geef hem een enorm harde schop onder zijn kloten en hij vertoont wat andere tekenen van leven. Hij roept na een halve minuut: “ik weet het niet, ik weet het niet! Niemand heeft ooit gedaan wat jij hebt gedaan! Ik weet echt niet wat er nu zou moeten gaan gebeuren!”.

Ik loop ...