De huishoudster - 23 - Sex Verhalen

De huishoudster - 23

... de rubberen spenen, zonder ze vast te pakken. Ze merkte dat Emel haar borst naar voren bracht, alsof ze haar borsten, haar tepels aanbod. Ze glimlachte. Wat een geile tante was het toch. Geil en verdorven, niks was haar te gek of te vreemd. Marjan strekte haar handen en gaf een kleine, felle tik op de stijve tepels. Emel gromde, maar hield haar positie aan.

‘Armen langs je lijf, buig je voorover, raak je tenen aan.’

De naakte vrouw gehoorzaamde meteen en hoewel het touw haar in haar bewegingen belemmerde, boog ze diep en legde ze haar handen tegen haar enkels. Marjan glimlachte. Die strakke billen vroegen toch echt wel om gekleurd te worden. De volle borsten werden samengedrukt tussen de armen, de tepels staken fier naar voren, nu omlaag wijzend. Marjan liep naar het dressoir en haalde er een dunner touw uit. Daarmee knielde ze naast de voeten van Emel en met vaardige vingers bond ze het om de pols van de vrouw, waarna ze die aan de enkel vastbond. Ze deed hetzelfde aan de andere zijde. Emel had nog wel enige bewegingsvrijheid, maar rechtop staan kon ze niet meer en haar arm- en beenbeweging werd automatisch gesynchroniseerd. Marjan kwam overeind en deed een stap terug. Het plaatje was nog niet naar haar zin. De kut van Semra’s tante was niet goed bereikbaar. Een spreidstang zou uitkomst bieden. Marjan liep naar een rek aan de muur. Haar handen gleden over de attributen die er aan hingen en keurde de stangen op hun lengte. Ze pakte er een die volgens haar lang genoeg ...

... was en liep ermee naar de voorovergebogen staande vrouw. Ze duwde haar voet tussen de voeten van Emel en met korte tikjes gaf ze aan dat de vrouw haar benen moest spreiden. Onbeholpen voldeed Emel aan haar instructies. Marjan glimlachte. Als ze haar onverwacht een duwtje zou geven, zou ze vast en zeker voorover donderen. De spieren in de dijen spanden zich en de donkere huid stond mooi strak. De voeten waren ver genoeg van elkaar gebracht en Marjan legde de stang ertussen en haakte de carabiners in het touw. Emel’s bewegingsvrijheid werd behoorlijk beknot. Maar Marjan was nog niet klaar met haar. Ze liet de haak zakken tot ze hem in het touw dat rond Emel’s middel geslagen was, kon haken. Vervolgens haalde ze hem weer omhoog. Ze liet hem zover stijgen dat de tenen van Emel nog net de grond raakten… Emel kreunde en steunde toen ze haar evenwicht verloor en alleen nog maar door het touw om haar middel en heupen overeind gehouden werd. Ze probeerde haar voeten op de vloer te drukken, wat haar niet lukte en bovendien trok ze zo haar armen mee, waardoor ze haar zwaartepunt teveel naar voren legde en haar voeten even helemaal los kwamen. Na enkele vruchteloze pogingen gaf ze het op en zacht deinend hing ze dubbelgevouwen aan de haak.

Emel voelde zich hulpeloos nu ze gebonden aan de haak hing. Ze zag Marjan langzaam om zich heen cirkelen, als een roofdier dat op het punt staat om zijn prooi de genadeslag te geven. Ja, zo voelde ze zich, een prooi. Gevangen in de klauwen van de ...