BATAVIA BOEK # 2: Bomen in de bar. - Sex Verhalen

BATAVIA BOEK # 2: Bomen in de bar.

Batavia is en serie verhalen, niet bedoeld voor lieve lezers op deze webplek, maar ik parkeer ze hier gewoon even.

Batavia is een bar in Amsterdam bij het Centraal Station waar wij elke woensdag Go spelen in en denksportzaaltje.

Batavia is een buitenlanders-bar. Het hele personeel is Engels, Australisch, of Anglo-sprekend zonder enig accent.

Batavia blogs op de webplek der Amsterdamse Go Club, geheen GoinAmsterdam van mijn hand zijn de basis hier.

BATAVIA BOEK gaat verder, met het voorlaatste verslag dat daar verscheen, na enige 'ingrepen' van hogerhand.

BATAVIA BOEK gaat eerst verder met mijn laatst overlevende bijdrage, de twee daarna zijn 'zoek'. Ziek zijn ze!

BATAVIA BOEK gaat dat volgende week wel inhalen, het zittend bestuur rekent buiten de waard. Ik ben sterker.

BATAVIA BOEK gaat gewoon alles hier in mijn eerste bar-boekje opnieuw openbaren aan iedereen die het leest.

Batavia blog, dat het laatst had moeten verschijnen, maar door de veurzitter, nota beide benen een beste vriend ...

Belachelijk genoeg gecensureerd! Wat denken die jongetjes wel? Dat ze tere kinderzieltjes moeten beschermen?

Belachelijke ongerichte ridderlijkheid van salonsocialisten, mislukte in zich zelf gekeerde slappe seksisten-mietjes!

Belachelijke incompetentie als alle Bobo's, beslissingen over iemand hoofd nemen en vooral niet communiceren.

Belachelijk dat zij de meest elementaire beginselen missen, over overleg tussen in theorie gelijkwaardige ...

... leden.

Belachelijk natuurlijk, want ze zijn volstrekt niet gelijkwaardig, al kunnen ze foutloos formuleren, zij het zonder stijl!

Gezelligheid troef en flink vol in Batavia in november. De week na de volle bak is het weer druk aan de borden.

Zie de uitslagen elders op onze web-plek goinamsterdam.nl.. Als ik arriveer, zit Roel al aan de bar met Robert.

Meester Robert kreeg geen kans omdat Roel alleen de goede zetten deed. Al snel bomen we over onze dromen.

Een klein Go-centrum ergens in het Westerpark, dat lijkt ons wel wat. Nu alleen even de diverse gremia overtuigen.

Ben ik te goed gekleed vraag ik mij af? Ik bekijk de top-borden in vol ornaat? Men mij groet:

"Burgemeester".

Jasje, dasje en regenjas in het wit. Maar ik zie de burgervader van Amsterdam er nog niet bijlopen zoals ik dan.

Ik draag in een witte klokvormige spijkerbroek uit de vroege jaren zeventig. De burgervader vast nog in korte broek.

Ik kom vroeg aan. Guo Juan zit voor het raam met Marieke te babbelen. Dus d'r Darryl zit zeker binnen te spelen.

Zijn laatste partij in Amsterdam voorlopig. Hij is vroeg klaar. Iets te vroeg. Guo vertelt hoe hard ze samen bezig zijn. Om haar les-plek in het internet om te bouwen, maar dat ze ondertussen lang op reis gaan. Eerst even Zweden.

Voor een toernooi. De andere partijen duren langer. Als altijd bij Harald het langst, onze voorzitter van vroeger.

Toch moet hij met vier punten Delft onderspitten tegen Meester Robert. De tongen komen los bij bakken ...