ONTMOETINGEN 11 - Sex Verhalen

ONTMOETINGEN 11

... lipjes en de huidplooi van mijn clit zo mooi naar buiten kan zien piepen.

Ik kijk er iedere dag naar.

Alhoewel ik natuurlijk weet dat het mijn eigen vrouwelijkheid is, zie ik het graag.

Mijn vorige bureaublad was een gezicht op Parijs, maar daar keek ik eigenlijk nooit meer naar.’

Hij draaide zich tijdens mijn uitleg al geheel naar me toe en stond mijn gezicht op een heel intense manier gade te slaan.

‘Weet je Inge’ sprak hij ernstig ‘jij bent de eerste vrouw die ik ontmoet die normaal doet over zoiets als een kutje.’

‘Haar eigen kutje nog wel.

Jooky en Marbelle hebben dat ook geleerd, maar jij bent de eerste buiten mijn gezinnetje die zó ontspannen over haar eigen lichaam praat alsof het om een boek gaat.

Ik zou je wel willen kussen, zó voel ik me met je verbonden.’

De zwelling tussen mijn benen leek toe te nemen en ik was ervan overtuigd dat hij op dat moment zonder enig voorspel zijn lul moeiteloos in me had kunnen rammen. Ik was bloedgeil en stond te trillen van anticipatie.

‘Wat let je’ grapte ik en dacht met plezier terug aan de eerste keer dat ik in zijn armen gelegen had.

Hem lette blijkbaar niets en meteen voelde ik zijn armen weer.

‘Jij hoort bij ons meisje’ fluisterde hij vlak voordat zijn lippen zich over de mijne plooiden.

Weer kusten we zalig, maar die keer duwde hij geen vingers tussen mijn onderste lipjes. Toen onze monden scheidden, wilde ik trouwens nog iets weten.

‘Maar hoe staat het met jullie huishoudster’ ...

... informeerde ik ‘is die ook zo open over haar eigen lichaam?’

Hoofdschuddend greep hij mijn handen en vertelde van de lange weg die Zaineb gegaan was. Erg gedetailleerd was zijn betoog niet, omdat hij het aan zijn huishoudster wilde overlaten wat die wilde vertellen, of niet.

In ieder geval begreep ik dat alle vooroordelen met betrekking tot Noord-Afrikaanse bevolkingsgroepen op haar van toepassing geweest waren. Ik liet het daarbij en sloot mijn computer af.

Verder hoefde ik alleen nog maar mijn weekendtas op te pakken en konden we instappen.

Tien minuten later werd ik in de hal van het huis aan de Wipstrikkerallee verwelkomd door Jooky en Bernd.

‘Kom je mee naar buiten lief’ vroeg Jooky ‘het weer is nog warm genoeg om lekker samen buiten te liggen.’

Ze schoof mijn tas onder de kapstok en trok me zonder omhaal achter zich aan naar buiten.

Het terras kende ik al, maar ik herinnerde me van mijn eerdere bezoek geen zonnebanken. Die stonden er op dat moment wel. Wat me eveneens opviel, was dat geen van de gezinsleden bloot was. Mijn opmerking daarover werd een beetje lacherig afgedaan. Ze waren net klaar met boodschappen doen en als ik even geduld zou hebben zouden ze me hun favoriete tenue laten zien.

Juist op dat moment stapte Anko al naar buiten.

Hij was de anderen vóór.

Hij was al bloot.

‘Zal ik je eerst maar naar je kamer brengen meisje’ vroeg Jooky.

‘Iedereen die bij ons overnacht, dus jij zeker, krijgt op zijn minst een eigen kamer.

Dan kun ...