Mini - 85 - Sex Verhalen

Mini - 85

... ik een prima gelegenheid om hem weer eens aan te doen, vriendje van me. En dat collier past er prachtig bij. Nogmaals: dank je wel daarvoor.”

Ze keek me van vlakbij aan en langzaam naderde haar mond de mijne. Onze lippen raakten elkaar en Joline bromde: “Ik hou van je…” Even zaten we zo: zachtjes van elkaars aanwezigheid genieten, voorzichtig elkaar strelen en zoenen. Toen hoorde ik in mijn oor: “Wat er onder zit, Kees, is wél nieuw. Maar dat zie je straks pas.”Ze giechelde. “Over een uur of vier, denk ik.” Ik gromde en trok aan haar staart. “Als ik mijn best doe, gil je over een paar minuten al dat ik je moet uitkleden en keihard nemen, mevrouw Boogers. Maar ik ga dat niet uitproberen, daar is deze avond te kostbaar voor.”

Joline pakte de glazen. “Waarop gaan we toasten, Kees?” Ik keek haar aan en kuste haar. “Op een huwelijk wat nét zo spetterend is als de tijd die we tot nu toe achter de rug hebben. Wat dacht je daarvan?” Joline glimlachte. “Eens. Meneer Jonkman, ik hoop dat ik volgend jaar rond deze tijd trots als ‘Mevrouw Jonkman’ door het leven kan gaan.” We tikten onze glazen tegen elkaar en namen een slokje.

“Volgend jaar? Halen we dat met alle voorbereidingen? Planning voor een huwelijksreis naar de Malediven, het ontwerpen en maken van een spectaculaire bruidjapon, locaties voor de fotoreportages, receptie, diner en feest reserveren, het menu voor het diner samenstellen, enzovoort, enzovoort, enzovoort… ” Joline keek gedurende mijn opsomming een steeds ...

... viezer gezicht.

“Ja, dat gaan we halen. Kees, ik hoef niet zo nodig een gigantische bruiloft met exploderende bruidstaarten, een limosine en nog meer van die onzin. En volgens mij jij ook niet en zit je mij alleen maar te sarren. Ik wil een intiem feestje: familie, goede vrienden, collega’s… Een feestje waar je met elkaar kunt praten, zonder boven de life muziek uit te hoeven gillen.” Ze keek serieus. “Wij hoeven aan niemand iets te bewijzen door groots uit te pakken. Degenen die ons kennen weten wie en wat we zijn.”

Ik knikte. “Je hebt gelijk, schat…” Voordat ik verder kon gaan, onderbrak Joline me met een gniffel. “Dát hoort een meisje graag van haar aanstaande bruidegom.” Ik zuchtte. “Mag ik uitspreken? Dank je. Ik wilde vervolgen met: Je had gelijk schat, om af te zien van een spectaculaire bruidsjurk en die reis naar de Malediven…” Joline gromde. “Dat, lieve Kees, waren nou juist de componenten die ik wilde laten doorgaan.”

Haar ogen lachten en ze trok me weer naar zich toe. “Mafkees. We gaan elkaar niet in de stress jagen omdat het allemaal ‘perfect’ moet zijn, hé?” Ik schudde mijn hoofd. “Nee. Maar we moeten wel met een paar dingen rekening houden. Het vaarschema van Rob en het feit of Ton op missie gaat. Want die twee wil ik er wel bij hebben!” Joline knikte. “En anders ik wel…”

Ik zag aan haar ogen dat ze iets aan het uitbroeden was. “Kees… Aan wie denk jij als getuigen?” Mijn mond viel open. “Ben je daar nú al mee bezig?” Joline knikte. “Ik zit al een hele ...