Dinant In Griekenland - 7 - Sex Verhalen

Dinant In Griekenland - 7

De rest van de dag hebben we heerlijk liggen zonnen op de ligweide of op het terrasje gezeten. Van sex was nu geen sprake meer, we leken wel verzadigd. Ik in ieder geval wel. Elke minuut dat ik samen met Charles en Albert ben, heb ik genoten. Ook van deze dag. Misschien wel vooral door deze dag, ik ben vandaag ontmaagd door twee hele lieve homo’s.

We hebben alles wel gehad, volgens mij. Er is gepijpt, gevingerd, met speeltjes gespeeld en geneukt. Meer kan er niet gedaan worden?

Moe, maar voldaan val ik in slaap.

Ik zie Charles en Albert de volgende morgen pas weer bij het ontbijt. Zij hebben het ontbijt net op, als ik met mijn ontbijt kom aangelopen.

“Zo Dinant, heb je lekker uitgeslapen?” vraagt Charles.

“Ja, zoiets. Ik heb geslapen als een blok. Ik had mijn laatste week van mijn trektocht door Griekenland rust beloofd in een rustig hotelletje. Het hotelletje is ook wel rustig, maar ik heb nog geen halve dag rust gehad.”

“Zullen we je dan maar met rust laten?” vraagt Albert.

“Ben je mal. Straks zijn jullie weer naar huis en dan heb ik nog een paar dagen rust hier.”

“Denk je dat? Als wij weg zijn, ben jij hier vast het loslopend wild waar elke geile homo jacht op zal maken.”

“Vast niet.” zeg ik niet al te geloofwaardig, “Ik denk dat het wel mee zal vallen. Ze zullen vast denken dat ik bij jullie hoor en dat jullie een dagje weg zijn, of zo.”

“En dat geloof je zelf?” vraagt Charles.

“Ik hoop dat het zo is.” zegt Albert.

“Maar jullie zijn ...

... nog niet weg.” zeg ik opgewekt, “Nog nieuwe plannen vandaag?”

“Jij onverzadigbaar ventje.” grinnikt Albert, “Je krijgt er maar geen genoeg van, hè?”

“Ik moet er gebruik van maken, zolang het kan. Straks ben ik weer thuis en gaat het gewone hetero leventje weer beginnen. Met af en toe een uitstapje naar sex met een man.”

Charles staat op, pakt mij bij een oor en trok mij omhoog.

“Kom dan maar mee, mannetje.” zegt Charles, “Dan zullen wij jou nog even gaan verwennen.”

Zonder dat Charles mijn oor loslaat, lopen we naar hun kamer. Erg makkelijk loopt het niet, maar ik kan niet anders, ik kan er niks tegenin brengen. In de kamer brengt Charles mij naar het bed en gebaart dat ik moet gaan liggen.

“Op je rug en je armen en benen wijd.” zegt Charles kort.

Albert trekt een lade open van het dressoir en pakt daar een paar leren banden uit. Ik zie hoe hij de leren banden om mijn polsen doet en die weer aan het hoofdeind van het bed bevestigt. Ook om mijn enkels komen van die leren banden en worden aan het voeteneind vast gemaakt.

“Zo, nu ben je helemaal van ons.”

Beide mannen staan aan het voeteneind en kijken mij glimlachend aan. Ik probeer of ik los kan komen, maar de leren banden zijn te sterk om los te trekken. Angstig kijk ik de mannen aan. Angstig, maar ook vragend.

“Jij wilt graag gebruik van ons maken?” zegt Charles op strenge toon, “Dat zal niet gebeuren, jongen. Wij gaan nu gebruik van jou maken. Albert? Ga jij ‘het’ even halen?”

Zonder een woord ...