Matras - Sex Verhalen

Matras

Matras

Voor de zoveelste keer staar ik naar dat knipperende streepje op mijn scherm, totaal inspiratieloos. Zelfs op zaterdagavond wil er niks in me opkomen. Ik trommel wat met mijn vingers op het bureaublad, en probeer pakkende slogans te bedenken voor het product dat verkocht moet worden. Ik kan alleen flauwe taalgrapjes bedenken, simpele rijmpjes en doodse woorden. Geen flitsende reclamecampagne. Met een zucht klap ik mijn laptop weer dicht. Ik maak me nog niet al te veel zorgen, ik heb nog tijd, maar die inspiratie moet niet al te lang op zich laten wachten. Tijd voor wat afleiding, misschien helpt dat. Ik pak mijn telefoon en scroll door mijn contacten. Hé ja, Cindy heb ik al een hele tijd niet gesproken. Ik stuur haar een appje, en een paar berichtjes later weet ik wat ik die avond ga doen. Leuk! Ik duik mijn kledingkast in, tover een kort maar niet té kort jurkje tevoorschijn. Kekke schoenen eronder, leuk tasje erbij, ik ben al gauw klaar voor een avondje uit.

Het is nog warm buiten, de zomerzon is al onder gegaan, maar de warmte heeft de stad nog niet verlaten. Ik zie Cindy direct zitten in het café waar we hebben afgesproken, en begroet haar hartelijk. We bestellen witte wijn, ploffen in een hoek en kletsen bij. We lachen veel, en na wat wijntjes vast ook iets te hard. Vanuit mijn ooghoeken zie ik een groepje vrienden naar ons kijken en met elkaar praten. Blijkbaar zitten ze één van hen op te stoken om contact met ons te leggen, want even later wordt er een ...

... duidelijk aangeschoten maat van ze lachend naar voren geduwd. Het bier klotst bijna uit zijn glas als hij zijn balans weer probeert te vinden. Hij is dusdanig in de olie dat hij niet in een rechte lijn op ons af kan lopen. Onze gezichten betrekken als we door hebben wat zijn bedoeling is, en met enige moeite wimpelen we hem af. Na nog wat pogingen van zijn kant pakken we onze spullen, en verkassen we naar een ander café.

Het is nu drukker in de stad, de terrasjes zijn goed bezet. We vinden nog twee lege stoelen waar we ons op installeren. Ik bestel een spa blauw voor mezelf en nog een wijntje voor Cindy. Ik heb geen zin meer in nog meer alcohol, wat mij betreft is het genoeg geweest. Ik leun wat achterover, kijk naar de voorbijwandelende mensen. Mijn oog valt op een groepje dat onze kant uitloopt, een bekend gezicht in hun midden. ‘Nee, hè’, mopper ik, en stoot Cindy aan. Het is hetzelfde dronken groepje van net, en onze ‘aanbidder’ heeft ons ook gespot. In een poging lollig te doen vergaart hij zijn vrienden om ons heen, zodat we geen kant uit kunnen. Ik voel me op zijn zachtst gezegd niet op mijn gemak, en aan Cindy merk ik dat ze gewoon bang wordt. We proberen op te staan, maar worden teruggeduwd in onze stoel. ‘Niet weer weglopen, hè’, bitst er een ons toe. Het angszweet breekt me nu werkelijk uit. Ze zijn zo dronken dat echt alles mogelijk is. Dan klinkt een rustige, vastberaden stem achter me: ‘Sandra, leuk je hier te zien! Sorry jongens, laat me er eens even door’. En ...