De Zes Van Klas 6A - 16 - Sex Verhalen

De Zes Van Klas 6A - 16

... van de eerste vast neemt en zo lopen ze een parcours.

Er werd ook een sliding gemaakt, met een dik touw dat aan een dikke tak van een boom gebonden werd en via dit touw moesten de jongens naar beneden komen.

Er werd ook een bosspel georganiseerd, de twee vendels tegen elkaar.

En… een indianenspel. De laatste kampdag.

De jongens kregen elk een riem, gevlochten uit touwen. die konden ze rond hun buik vastmaken. Daarbij kregen ze een lap stof van zo’n anderhalve meter lang en dertig centimeter breed. Ze gingen naakt, knoopten die riem rond hun middel, staken die lap stof tussen hun benen en vooraan en achteraan trokken ze die lap stoof tussen riem en lichaam, spanden goed aan en lieten de uitienden vrij hangen. Zo hadden ze een indiaans broekje aan. Met waterverf – bruin, rood, geel, wit – beschilderden ze elkaars lichaam : gezicht, rug, borst, buik, dijen, benen. Sommigen duwden hun pseudo broekje ver naar beneden zodat ze hun buik en rug tot helemaal onderaan konden laten schilderen. Dat beschilderen was al een attractie op zich. Of er gelachen werd.

En zo uitgedost kwamen ze ’s middags aan tafel !

Na de middag werd het oorlogsspel gestreden. Elk vendel zocht in het bos een schuilplaats voor hun totem. Die totem was een soort berenkop in karton. En dan erop uit om de totem van de andere te pakken te krijgen. Er werden heroïsche gevechten geleverd, man tegen man. En ja, er viel al eens een blauwe plek, die door de waterverf tijdelijk verborgen bleef. We ...

... hoorden ze schreeuwen en roepen en juichen. Het vendel van Maarten won de strijd.

De jongens keerden terug. Uitgeput maar zielsgelukkig.

- Leider, dat was leuk hoor !

Jongens van zestien, zeventien jaar moeten eens hun kracht kunnen tonen.

- Mannen, en nu wassen hé !

Tien poedelnaakte halfvolwassenen in de Semois. Waterverf gaat er wel af, doch ook niet zo gemakkelijk. Veel zeep . En elkaars rug en billen en borst en dijen en kuiten wassen. Lachen. De schaamte van de eerste dag was in elk geval over. Als puberale putti stonden ze zelfs een dansje uit te voeren in het water.

Ik herinnerde mij, twee jaar voordien. Ik was toen leider bij de verkenners. Er was een soort Eén tegen Allen. Daarbij moesten de jongens het liedje “De Poppenstoet” uitbeelden. Ze hadden er niets beter op gevonden om Jeroen helemaal zwart te maken met schoenblink ! Machtig ! Prachtig ! Hij glom als de mooiste neger. Zo in zijn kraaknette witte slipje. Ongelooflijk.

Maar dan ! Die schoenblink wegwassen ! Hoe meer water en zeep, hoe meer zwarte smurrie ! Jeroen weende. Leider Frans en ik hebben zich over de knaap ontfermd. Mee naar de keukenshelter. Een kom water laten opwarmen op het gasvuur. De grote zinken kuip waarin de vaat gedaan werd ,erbij gehaald. en op grootmoeders wijde : kokend water in de kuip, koud water erbij en Jeroen in zijn pietje blootje in het bad. En leider Frans en ik maar wassen en wrijven…. Eens zijn huid vrij proper was, water uit de kuip, de kuip uitwassen en vers ...