Maureen - 38: Overgave - Sex Verhalen

Maureen - 38: Overgave

Ik = Maureen

Ik loop samen met Irma naar beneden en zie Noortje nog net het laatste zaad van Mark verorberen. Ze kijkt wat schuldig naar Irma en mij, maar we reageren daar niet op. Mark hangt nog onderuit na te genieten.

Ik schenk wat te drinken voor iedereen in en we gaan wat op de bank hangen. Als Mark ook op de graat gekomen is, vraagt hij: “Hebben jullie goed kunnen praten?”

Irma zegt niets, dus daarom zeg ik: “Ja, we hebben wel een paar dingen tegen elkaar kunnen zeggen”. Daarna zwijg ik en kijk ik naar Noortje. Mark zegt: “Noortje is onze gast en zij mag alles horen wat we hier vertellen. Ze is volgens mij open minded genoeg om er niet gelijk een oordeel aan te hangen. Maar, Noortje: ik wil je vragen om niet te reageren op hetgeen je hoort of hier meemaakt, behalve als we er om vragen”. Noortje heeft geen idee wat Mark allemaal bedoelt, maar zegt: “akkoord!”.

Ik moet mijn gedachten even ordenen. Het is in mijn hoofd een achtbaan van gedachten. Vermengd met emoties. Ik vraag aan Mark: “mag ik met mijn hoofd op je schoot liggen?”. Mark kijkt verbaasd, maar zegt dan: “Prima, maar waarom?”.

Ik antwoord: “Dan voel ik me geborgen, veilig en klein. Als ik het moeilijk heb, dan vind ik dat fijn”.

Mark maakt met zijn armen een uitnodigend gebaar en ik vlei me op zijn schoot. Een paar centimeter van mijn gezicht zie ik de slappe, opdrogende lul van Mark. Ik vestig mijn blik op een tepel van Noortje. Dat helpt om mijn gedachten verder te ordenen.

Ik steek van ...

... wal: “Vandaag moest ik van Mark helpen met serveren. Dat vond ik echt niet leuk, want ik hou er niet van dat jan-en-alleman aan mijn lijf zit. Ik wil daar zelf de regie over hebben. Jullie drieën kan ik inmiddels wel vertrouwen, dus dan vind ik het geen probleem. Toen ik me maaaanden geleden in de trein aan het showen was, toen deed ik het bewust. Gericht op één persoon die ik al maandenlang in de trein gezien had. Het was een rustige en kalme persoon die ik wel kon vertrouwen om een stout spelletje mee te spelen. Je speelde het spelletje mee en je gaf me aandacht. Dat geilde me enorm op. Als je me in die tijd gevraagd had om me naakt in een volle trein klaar te vingeren, dan zou ik dat zeker hebben gedaan. Ik had geen enkel besef van de buitenwereld en dacht helemaal niet aan mogelijke consequenties.

Daar heb ik inmiddels wel meer weet van. Elena volgens mij helaas nog niet…. Ik herken haar niet: ze is echt enorm veranderd de laatste maanden”.

Ik pauzeer mijn verhaal even en denk in weemoed aan dat lieve vriendinnetje. Samen hebben we onze lijven verkend en veel grenzen verlegd. Ik vertel verder.

“Ik heb geleerd in de periode dat er even geen contact was, dat ik dat miste. Het gaf een leegte in mij. Elena had genoeg aan het vonkje wat ontstoken was en ging aan het daten, flirten en neukte binnen een paar weken bijna elke man die ze tegenkwam.

Ik deed dat niet. Ik verlangde naar ons contact. Naar de opdrachten die ik moest doen. Naar de grenzen die we samen zouden ...