1. Vast


    Datum: 19-7-2018, Categorieën: Fantasie Auteur: Lorraine15, Bron: Gertibaldi

    Jaaa, ik had te veel gedronken, maar naar huis fietsen was gewoon wel mogelijk....Althans, vond ik...
    
    Vrijdag had ik- na lang ervoor te hebben gevochten- eindelijk promotie gemaakt en vond dat ik dat moest vieren.
    
    Met wat vrienden en vriendinnen ben ik wat gaan drinken in de stad, maar omdat ik weinig had gegeten en erg moe was, viel de alcohol verkeerd.
    
    Op het moment dat ik op mijn zadel wilde gaan zitten, kon ik moeizaam m'n evenwicht bewaren. Als een pasgeboren kalf slingerde ik over de stoep en zocht ik, met geknepen ogen, het fietspad.....Toen ik eenmaal goed en wel op het fietspad reed, voelde ik dat ik werd gevolgd.
    
    Grote koplampen schenen van achter me langs..."Door fietsen", dacht ik. Maar hoe harder ik wilde fietsen, hoe meer ik ging slingeren.
    
    Ondertussen bleef de auto me geduldig volgen. God, wat een vertoning!! Ineens ging de sirene af:"Kak, politie!!" Braaf stapte ik af.
    
    Toen ik omkeek, zag ik niets meer dan alleen die felle koplampen. Ik hoorde de deur dichtslaan, maar zag verder niks.
    
    "Goedemorgen, mevrouw!!", hoorde ik een warme mannenstem zeggen.
    
    "Hiiiii!!!", zei ik terug en probeerde ondanks de alcohol zo onschuldig mogelijk te kijken. De man kwam dichterbij. " Heeft u een gezellige avond gehad?"
    
    "Euuuhhh jjjjaaaa...", antwoordde ik vertwijfeld en weer probeerde ik zo onschuldig mogelijk te lachen.
    
    Terwijl ik dat deed, keek ik omhoog en keek de agent recht in zijn mooie ogen aan. "Hiiii!!!" , zei ik weer.
    
    "Hoeveel heeft u ...
    ... gedronken?"
    
    "...Pfffff.... 1?.... 2?....Veel!!"
    
    "Dat laatste is wel te zien aan uw rijstijl! " , grapte de agent. "U mag met me meekomen naar het bureau. U bent aangehouden!"
    
    "En mijn fiets dan?", zie ik ineens opstandig "Die mag u hier achterlaten!"
    
    Zachtjes vloekend zette ik de fiets tegen de eerste de beste muur aan en deed het slot erop. Nog vóór ik me om kon draaien, voelde ik dat één hand in de boeien werd geslagen.
    
    "Komt u mee?", fluisterde de stem iets te dicht in mijn oor en vóór ik het wist was ook mijn andere hand geboeid.
    
    "Fuck!!" riep ik hard door de straat. Onder licht protest duwde de agent mij richting de auto....
    
    "Dat zien we straks wel!"fluisterde de zwoele stem weer in mijn oor en leidde mijn geboeide handen langs zijn kruis....
    
    De agent liet mij achter in de auto stappen en nam zelf plaats achter het stuur.
    
    Heel kort troffen onze ogen elkaar in zijn spiegel.......Mijn adem stokte....Vlug wendde ik mijn hoofd af naar het raam.
    
    Er was iets in zijn ogen wat me raakte....ik kon er met mijn verstand niet bij, maar hij deed me wat...
    
    Na enkele minuten te hebben gereden vroeg de agent "Hoe heet je?"
    
    " Lorraine"....antwoordde ik kortaf terwijl ik nog steeds uit het raam keek.
    
    " Waar woon je, Lorraine?" weer antwoordde ik kort, bijna koud.
    
    " Waar breng je mij naartoe", vroeg ik ineens alert...." Je rijdt niet naar het bureau...."
    
    De agent gaf geen antwoord en even bekroop de angst mij; ineens was ik weer nuchter!
    
    Nog ...
«123»