In de grote stad, vervolg - Sex Verhalen

In de grote stad, vervolg

... Maartje vraagt waar ze het over hadden is het weer van alles en nog wat. Dan meldt Jens dat hij er vandoor moet. Als hij weg is vraagt Maartje weer naar het gespreksonderwerp. Joline, die de irritatie in Maartje d’r stemt voelt, zucht diep: “oh… over mijn werk enzo” geeft ze dan toe. Dit is niet het antwoord waar Maartje op zit te wachten. Hoewel ze goed bevriend is met haar huisgenote, heeft ze geen idee waar ze werkt. Het enige wat ze weet is dat het ergens in de stad is, dat het ’s avonds is en dat ze laat thuis is als ze moet werken. Wanneer Maartje er naar vraagt, komt Joline steeds met een ontwijkend antwoord. Ze vindt het ook vreemd dat Jens er blijkbaar van alles over weet, maar die zegt ook niks.

Zo gaat het nog even door en Maartje begint steeds meer geïrriteerd te raken. Een goed afluistermoment heeft ze niet meer gevonden. Op een avond als Joline niet thuis is, aan het mysterieuze werk, besluit Maartje om Jens te confronteren. Ze heeft en genoeg van en is het geheimzinnige gedoe helemaal zat. Ze stapt Jens z’n kantoor in, de enige kamer in het huis die op slot zit als Jens niet thuis is. Maartje buigt over het bureau heen: “en nu wil ik weten waar jullie het steeds over hebben!” Jens kijkt op en even valt zijn blik op Maartje d’r inkijk, maar zijn blik gaat snel door naar haar gezicht. Hij heeft gelijk door dat hij er dit keer niet met een smoesje vanaf komt en zucht: “ga even zitten” zegt hij rustig. Maartje, nog steeds geïrriteerd, gaat zitten: “jullie ...

... hebben het over mij hè?” Jens knikt en zit Maartje nog bozer worden dan ze al was. “Wat dan?” zegt Maartje boos: “hebben jullie lol over het dorpsmeisje wat jullie eigenhandig tot slet gemaakt hebben?” Maartje zegt het alsof ze er niet blij mee is, maar eigenlijk is het het beste wat haar ooit overkomen is. Nog nooit heeft ze zo van iets genoten als van neuken. Jens kijkt de boze tiener even aan en schudt dat z’n hoofd: “nee… dat is het niet.” Maartje slaat haar armen over elkaar, waardoor haar borsten gelift worden. Weer gaan de ogen van Jens naar haar borsten. “Niet naar m’n tieten staren… uitleggen!” zegt Maartje nog steeds op een boze toon. “We hadden het steeds over waar wij werken… in het centrum.” Nu maakt Maartje d’r boosheid plaats voor verbazing, zei hij nou wij? “Kijk… Joline vindt dat het tijd is dat je een keertje meegaat” gaat Jens verder, de verbaasde blik van Maartje negerend: “maar ik ben het daar eigenlijk niet zo mee eens.” Nu is Maartje nog verbaasder: “hoezo ben jij het er niet mee eens? Is het een geheim ofzo?” Jens is even stil, alsof hij zijn woorden probeert uit te kiezen: “het is niet iets wat we aan de grote klok hangen” zegt hij dan uiteindelijk. Even is Maartje in gedachten, haar nieuwsgierigheid is gewekt. “Ga je vanavond die kant op?” vraagt ze dan uiteindelijk en Jens antwoord met een knik. “Ik wil mee!” zegt Maartje ferm: “ik wil nu wel eens weten waar jullie dan zo geheimzinnig over doen.” Even weet Jens niet hoe hij hier op moet reageren, maar ...