1. Dark Room - 1


    Datum: 8-7-2018, Categorieën: Romantisch Auteur: Yourcaptain, Bron: Opwindend

    ... hoe ze zich langzaam naar mij toe keerde. Ze stond nu voor me. Ik kon haar witte naaktheid zien met mijn handen die langs haar lichaam gleden, van haar schouders over haar tieten naar haar heupen. Ik heb nooit zo intens naar een lichaam gekeken als naar die donkere gestalte voor me. Ze was onzichtbaar maar meer aanwezig dan ooit een vrouw voor me was. Het was donker rond mij. Leona was die donkerte. Ze was overal rondom me. Ik ging in haar op. De kleur van haar stem vulde de hele ruimte. Ik hoorde zelfs de radio niet meer. Ik voelde haar warme adem in mijn gezicht. Met haar handen betastte ze mijn wangen, mijn voorhoofd, mijn neus, mijn mond,... Ze probeerde me te herkennen. Maar ik wist dat haar dat niet zou lukken. Ik vroeg me zelfs af of ze mijn stem zou herkennen. Maar ik nam het zekere voor het onzekere. Ik zei niets meer, hoeveel moeite het me ook kostte.
    
    Ze fluisterde terwijl ze mijn wang kuste:
    
    ‘Jij hebt mij gezien. Jij weet wie ik ben. Ik weet niks. Jij bent voor mij zo donker als deze archiefkamer. Misschien ben je de man waar ik al een leven op wacht?’
    
    De hysterisch krijsende Leona was in het donker een romantische Leona geworden. Ik bleef haar strelen. Ik voelde hoe ze zich op haar knieën liet zakken. Ze trok mijn lul nu helemaal uit mijn broek en begon er voorzichtig aan te likken. Ik trilde op mijn benen van genot. Alles wat ik ooit gevoeld had werd door het duister twee keer zo sterk. Ik schreeuwde het bijna uit van genot. Ze kwam langzaam recht. Ik ...
    ... voelde haar gezicht dichtbij het mijne:
    
    ‘Neuk me!’, kreunde ze in mijn oor en hield mijn pik voor haar kutje.
    
    Ze hief een dij op en zocht steun voor haar voet op een doos. Ik gleed in haar vochtig holletje naar binnen en begon te stoten. Ze trok mijn gezicht naar het hare en kuste me vol op de mond. ik had even de vreemde ervaring om mezelf te proeven maar verdronk al snel in haar gulzige natte mond. Ik sloeg mijn armen om haar rug en duwde me zo diep mogelijk in haar warme volle lijf. Ik streelde haar lange haar en voelde hoe ros en vurig het was. Ik had haar zoveel willen zeggen. Zoveel woorden in haar oor willen fluisteren. Maar ieder woord zou nu alles stuk maken. De donkerte en de stilte waren mijn bescherming. Onze lichamen waren zo heet en zo opgewonden dat het niet lang duurde voordat we samen in een woordeloze diepte stortten…
    
    ‘Je moet nu snel gaan. Je wil je naam niet zeggen. Je wil dus niet dat ik je ken. Het zij zo, mijn duistere prins. Ik dring niet meer aan. Maar spreek me er ook nooit op aan. Zeg nooit: ik was het! Als je dat doet, wie je ook bent, dan klaag ik je aan voor wat je hier gedaan hebt. Je hebt de duisternis gekozen om mij te ontmoeten. Laat het dan duister blijven wat er tussen ons is gebeurd. Ik heb diep genoten. Heel diep. Maar ik wil niet meer dat dit genot een gezicht krijgt. Laat ook dit genot maar duister blijven. Ga nu. Snel. Laat het licht uit. Ik wil niks zien nu. Ga nu. Snel. Dit is voorbij.’
    
    Ik wist niet wat ik moest doen. Ik ...
«1...3456»