Haren: Bewijzen 3/7 - Sex Verhalen

Haren: Bewijzen 3/7

Een week na onze laatste ontmoeting, met een duidelijke opdracht, hadden mijn Meester en ik tussentijds wel contact gehad. Maar geen opties besproken om elkaar te treffen. Ik vroeg er toch naar. Natuurlijk antwoordde hij negatief: ‘eerst jouw opdracht vervullen, dan afspreken! Als je deze namelijk niet vervult, wil je mijn leerling niet zijn. Jeetje zeg, hij meende het echt. Ik ging op zoek naar verschillende halflange kapsels en stuurde hem foto’s. ‘Dit staat prachtig bij hen, maar ik zie jouw koppie niet op een van de foto’s. En denk eraan: geen haren in jouw gezicht’.

Het was hierna een paar dagen radiostilte en ik wist wat me te doen stond, maar wilde ik dit echt?! Uiteindelijk maakte ik een afspraak bij mijn kapster en herhaalde als een mantra ‘het is maar haar, het groeit weer aan’. Ik gaf mijn wens aan en ze schrok hiervan. ‘Waarom jouw prachtige krullen afknippen?’ Tja wat moest ik nu zeggen?! Omdat ik een man heb leren kennen die minder van mijn krullen houdt dan ikzelf?? Ik zei: ‘ ik vind het te warm in mijn nek en het hangt steeds in mijn gezicht, ik ben er klaar mee.’ Uiteindelijk ging de kapster akkoord en stelde een kapsel voor met kortere zijkanten en een langere bovenkant. Hierdoor gebruikte ik mijn krullen nog wel, maar hing het niet meer in mijn gezicht. Ik vond het een goed idee, maar vond het ook doodeng.

De partjes werden verdeel en de schaar ging erin. Ik voelde een traan over mijn wang lopen, die de kapster gelukkig niet zag. Wat ben ik in ...

... vreemdensnaam aan het doen?! Een soort van ongemak en schaamte kwam op en tegelijk voelde ik een warm gevoel in mijn onderbuik. Uhm, vind ik dit dan toch prettig? Dit zou ik eens moeten bespreken met mijn Meester. Uiteindelijk lag er een berg haar op de grond en had ik 12,5 cm bovenop mijn hoofd staan en waren de zijkanten en achterkant zo’n 5 cm lang. De oren waren niet helemaal vrij, maar erg goed te zien. De haren bovenop krulde prachtig mooi. Mijn gezicht werd omlijst. Het zag er erg leuk uit, maar toch had het liefst mijn krullen teruggeplakt. Buiten de salon, pakte ik mijn telefoon en maakte een selfie welke ik direct naam mijn Meester stuurde. Nu wachten op zijn reactie. Ik was nog niet thuis en hoorde mijn telefoon al. Ik dwong mijzelf om pas mijn telefoon te pakken als ik binnen was. Ik fietste zo hard ik kon en plofte neer op de bank. ‘Ik ben blij dat jij mijn leerling wilt zijn. Vanavond tijd om de vernieuwde jij eens van dichtbij te bewonderen?’ Mijn hart maakte een sprongetje en ik antwoordde positief. Ik had zeer veel behoefte aan mijn Meester gekregen. Hoe lang kende ik hem nu? Is dit niet erg vreemd? Ik verzekerde mijzelf dat dit een goede keuze was en ik mijzelf mocht voelen zoals ik mij nu voelde, opgewonden. Ik haastte mij terug naar het dorp om een jurkje te scoren en hogere hakken. Die fout zou ik niet nog eens maken.

In het centrum ging ik winkel in, winkel uit en zag ik verschillende jurkjes. Strakke rok, wijde rok, hoog gesloten of juist laag uitgesneden, ...