Bojean 15: Bert en Marieke - Sex Verhalen

Bojean 15: Bert en Marieke

Net voor de lunch moest ik voor een afspraak weg, dus ik zag Bojean pas weer tegen het einde van de middag.

“We gaan Bertje en Marieke een lesje leren. We pakken ze als ze naar huis gaan en brengen ze naar Emiel. Goed plan, niet?”

“Hoe doen we dat dan?” Bojean keek me twijfelend aan, “Twee is wat anders dan één persoon. Lukt dat wel?” “Ik moet er even over nadenken, kom straks even langs. Met koffie.”

Ik bedacht een aanvalsplan en Bojean had daar nu ook een rol in.

Tegen half vijf verliet ik het kantoor en Bojean ging wat later weg.

Marieke ging altijd om vijf uur weg, Bert pas na zes uur, iets met files die hij wilde ontlopen.

Marieke neemt de tram naar huis. De kortste weg van het kantoor naar haar tramhalte was via de binnenplaats en dwars door de fietsenstalling, dan door een steegje en zo verder. Ik had mijn auto in het steegje staan en toen Marieke uit de fietsenstalling het steegje in liep, pakt ik haar van achteren beet en drukte het stofmasker met chloroform tegen haar ge-zicht. Ze worstelde om los te komen maar dat duurde niet lang. Ze zakte in elkaar en ik tilde haar op de achterbank van mijn auto en legde een autoplaid over haar heen. Klaar! Ik reed de auto weer naar de parkeergarage en zette hem in de buurt van Bert’s auto. Intussen was Bojean aan komen lopen en ik gaf haar een flesje met chloroform en het stofmasker. Bojean ging in mijn auto zitten en hielt Marieke in de gaten, ze mocht niet te vroeg weer bij bewustzijn komen! Ik zat achter ...

... het stuur van mijn auto en kon precies zien of Bert er aankwam. Dat duurde niet al te lang, ik pakte het stofmasker dat Bojean nog steeds vast had, maakte het goed vochtig en liet me naast de auto op de grond zakken. Bojean zat gewoon rechtop in mijn auto op de bestuurdersstoel, ze draaide het raampje naar beneden en riep Bert. Bert liep naar haar toe en toen hij naast de auto stond draaide Bojean het raampje naar beneden en zei: “De achterdeur klemt, Bert, kun je die open krijgen?” Bert deed zonder moeite de deur open en op dat moment stond ik achter hem, drukte het met chloroform doordrenkte stofmasker tegen zijn gezicht en even later gleed de bedwelmde Bert op de achterbank, bovenop Marieke. Gelukt!

Toen we in de buurt van Emiel tattoo shop waren gekomen, was het nog veel te vroeg, dus we parkeerde de auto in het steegje naast zijn shop en maakte met straps de handen en enkels van onze slachtoffers vast en deden ze een blinddoek voor. Dan een prop in hun mond en klaar was Kees! Ze konden niet weglopen, niets zien en geen geluid maken. Toen ze langzaam aan bij kwamen, gromde ze alle twee wel wat, maar wij reageerde niet en lieten ze rustig hun gang gaan. Na een uurtje was het tijd om ons bij Emiel te melden. Ik klopte op de zijdeur van de shop en Emiel deed de deur open. Hij stond al klaar met een soort karretje. We tilden eerst Bert in de kar, duwde hem naar binnen en maakte hem vast op de gynaecologische stoel in Emiel’s speelkamer. Daarna haalde we Marieke op.

We ...