1. Ongestelde emotie


    Datum: 26-6-2018, Categorieën: Extreem Auteur: Vincent1964, Bron: Gertibaldi

    Ik, Vincent 58jr en gescheiden zat ’s-Avonds thuis samen met mijn hond en ik was aan het werken op juridisch niveau op mijn laptop, ondertussen naar de tv kijken.
    
    Naast me woont nu reeds ca. 1 jaar een jong stel met nu 2 kinderen. De laatste was 3 maanden geleden geboren.
    
    Wanneer ik mijn vrienden ontmoet die in het park zaten te vissen, praatten en in de zon wat biertjes dronken, zag ik haar regelmatig met de kinderwagen langskomen. De eerste keer, als in Nederland gebruikelijk groette ik haar maar ze gaf werkelijk geen krimp en staarde met een opvallend chagrijnig gezicht voor haar uit tegen haar kind in een voor mij onbekende taal pratend.
    
    De keren daarna, ook in Super en op straat groette ik haar. Dezelfde ontevreden smoel en ik dacht…… bekijk het maar. Ik groette niet meer en negeerde haar op dezelfde manier zoals ze zelf in het leven stond.
    
    Herrie, harder en harder werd er gesproken tegen elkaar: bij de buren. Ik zette het geluid van de tv uit en luisterde naar de herrie en nu aanwakkerend gegil bij hen.
    
    Ik herkende weer het geluid dat ik zo vaak had vernomen daar. Echtelijke ruzie zonder schaamte. Een andere cultuur bedacht ik me.
    
    Het geluid liet ik “af” staan en ging door met mijn werk. Na korte tijd begon, in tegenstelling tot voorheen e.e.a. daar te escaleren meende ik. Het voelde hier anders!
    
    Ik sloot mijn laptop af en kleedde me aan. Inclusief mijn schoenen. Ik wist niet wat er te gebeuren stond. Mijn onzekerheid. Ik voelde me bedreigd en nog ...
    ... meer onzeker terwijl ik notabene nergens part noch deel aan heb genomen. Ik kende ze niet eens.
    
    Gegil drong nu in mijn zenuwbanen en wist dat dit niet goed ging en besloot in tegenstelling tot mijn natuurlijk standpunt 112 te bellen en e.e.a. door te geven. Ik liet hen nu de herrie en het gegil via de telefoon horen. Ze zouden komen.
    
    Dit ging nu zelfs mij te ver en ik besloot naar buiten te lopen waar ik mijn buurman aantrof. Ook begon mijn buurvrouw om politie te gillen vanuit het badkamerraam. Compleet rustig was de situatie in feite. Heel vreemd. Een 2e man kwam de woning uit.
    
    Een vreemde situatie die ik niet kon plaatsen. Geen agressie behalve het compleet stukgeslagen en bebloede gezicht van mijn buurvrouw.
    
    Rustig meldde ik mijn buurman dat er Politie aankwam. Hij trok zijn schoenen aan. Onderwijl kwam mijn hond eens polshoogte nemen op de galerij en keerde weer terug naar de bank. Mijn Mastino kwam kijken, overzag en vond het blijkbaar niet nodig om de baas te assisteren anders dan in haar natuur gebruikelijk.
    
    Ze had gelijk. De buurman vertrok onder mijn aanwezigheid rustig ook maar zonder enige agressie naar mij.
    
    De andere man bleef bij me staan en begon zelfs te spreken in gebroken Engels.
    
    Ik vernam nu……het zijn Bulgaren. “Het stel had ernstige financiële problemen en daardoor waren er extreme spanningen”. Ik had me opgesteld op een mogelijke gevecht : ”haar man werkte constant en nog bleek het niet genoeg” hoorde ik op de achtergrond hem zeggen, ...
«1234...»