Onmogelijke Verlangens - 1 - Sex Verhalen

Onmogelijke Verlangens - 1

... .

Paul laat zijn blik haastig langs het groepje mensen af gaan . Dan krijgt hij mij in het vizier .

' Nee maar ... , zegt hij stomverbaasd , ' Hallo! '

' Hallo , ' zeg ik een beetje aarzelend terug .

' Verlang je nu al weer terug naar school ?

Ik lach , ' Niet echt , dit is toch niet helemaal hetzelfde ' jij ? .

' Tja , eh zegt hij .

Voordat we verder kunnen gaan , komt er een kleine blonde vrouw naar ons toe gelopen .

' Hallo allemaal ! , zegt ze vrolijk . ' Ik ben Anna Smit en ik geef deze curcus . '

Ze doet de deur van het lokaal open , geeft ons allemaal een hand als we één voor één naar binnen gaan .

We gaan zitten , in de kring van tafels en stoelen . Ze stelt zich verder voor en wil dan dat wij iets vertellen over ons zelf .

Terwijl ik zenuwachtig zit te bedenken wat ik zal zeggen , probeer ik te luisteren en de opgenoemde namen dit keer wél te onthouden.

Als het paul 's beurt is , kijk ik naar hem en vraag me af of het goed of slecht is dat hij er is .

' Paul axel , ' zegt hij . ' Ik ben timmerman ! . Paul vangt mijn blik op en lacht .

Tim zegt altijd dat je ingenieur bent , ' zeg ik en knipper verlegen met mijn ogen .

Paul lacht , ja het klopt wel , eigenlijk ben ik ingenieur . Zo heet het . Ik heb een meubelmakerij in de dorpstraat .

Dat weet ik , hij heeft die zaak nu een paar jaar .

Dan ben ik aan de beurt ' ik heet Daan van zon en werk in een groente en fruit winkel . ' Daarvoor zat ik op deze school . '

Als ...

... iedereen zich voorgesteld heeft , begint Anna te vertellen over het doel en de behandelende onderwerpen die aan bod komen tijdens deze tien - delige curcus.

Paul zit met zijn armen over zijn borst gekruist te luisteren . Ik kijk nieuwsgierig naar hem . Het is een raar , maar ook een beetje een spannend idee dat hij daar zit , alsof hij losgerukt is uit zijn verband .

' Wil je mee rijden ? ' vraagt Paul als we even na negen uur het schoolgebouw uit komen . Het is een ijzige koude winteravond , dus ik stap dankbaar in .

Eerst voelt het raar om daar alleen met Paul te zitten . Ik weet niet precies waarom . Misschien omdat er iets veranderd is ?

We beginnen te praten en ik vergeet mijn aarzeling . De sneeuw kraakt onder de autobanden als hij de oprit oprijd en de motor afzet .

Ik pak mijn tas op en Paul kijkt me aan . Hij heeft grijs / groene ogen .

' Bedankt voor het meerijden ! En succes met je huiswerk !

Hij lacht even .

Ik lach terug en knik ' jij bedankt ! En eh succes !

Ik loop onder de carport uit , door de krakende sneeuw naar mijn voordeur . Ik heb een kriebelend gevoel van opwinding in mijn buik .

De volgende woensdagavond heeft Paul twee boeken bij zich . Als hij het schoolgebouw in loopt .

' Heb je deze al gelezen ? ' vraagt hij

' Nee . '

' Neem ze dan maar mee , deze sluiten goed aan , aan de opdracht van deze week , hij knipoogt .

Ik pak ze beide aan en glimlach ' dank je ' .

Allemaal moeten we de gemaakte opdrachten van ...