De Zes Van Klas 6A - 9 - Sex Verhalen

De Zes Van Klas 6A - 9

... de afstand ? vroeg Michiel.

- O, zo’n vijftien kilometer. Dus best te doen.

We maakten onze picknick klaar, want onderweg zou er wel niet veel te vinden zijn. Via strootje trekken – het langste won – werden de duo’s gevormd. Dries met Matthias, Thijs met Michiel en ik met Jonas. Whaw, ik een halve dag alleen met Jonas op de baan ! .

Tony bracht ons met mijn auto naar de startplaats. Om het kwartuur vertrok een duo. Jonas en ik als laatste. Prachtige streek. Bosjes pijnbomen, afgewisseld met immense velden maïs. Alles doorsneden door zanderige wandelpaadjes, landwegen en waterloopjes van zo’n vijf meter breed en vrij ondiep. De zon blakerde aan het hemelgewelf. Het duurde niet lang of ons hemdje hing aan ons rugzakje dat de picknick voor ’s middags bevatte. Al stappend konden mijn ogen de forse torso van Jonas bewonderen. Mijn hart begon wat sneller te kloppen. Ik was hier alleen met die achttienjarige gay. Hij had een mooi lichaam. Echt. Zijn penis had ik de laatste dagen dikwijls gezien. Maar zou ik die ook eens in mijn handen kunnen nemen, voelen ?

We naderden een van de twee wegen die ons gebied afbakenden waar we mochten – moesten stappen. Af en toe hoorden we een auto voorbij razen. Oke, naar het noorden. Met behulp van de stand van de zon bepaalden we de richting van de paadjes die we moesten volgen.

- Twaalf uur, zegde ik.

We waren op het knooppunt van twee paadjes aangekomen, met een beekje er vlak bij. Het beekje liep tussen de bomen door. Heerlijke ...

... schaduw !

- Whaw, liet Jonas zich ontvallen.

- Ja, ideale plaats om onze picknick aan te spreken.

- Ja, maar eerst wil ik me wel wat verfrissen, opperde Jonas. Het is vandaag weer verschrikkelijk warm.

- Zeker, antwoordde ik.

Mijn hartslag verdapperde. Jonas en ik, wij beiden alleen en naakt !

- Doen we het ?

- Ja.. Waarom niet !

In geen tellen waren onze schoenen en sokken uit, broek en slipje volgden. We gingen naast elkaar staan om een plasje te maken. Jonas stuurde zijn waterstraal in een grote boog omhoog. Ik deed hetzelfde. We lachten.

- Toen we twaalf, dertien waren, dan pisten wij op scoutskamp om ter verst, zegde Jonas.

- Ja, dat zal wel op elk kamp gebeurd zijn.

Plassessie gedaan, hop het water in. Diep was het beekje niet. Anderhalve meter, niet dieper. Het voelde heerlijk aan. Wat zwemmen voor zover dit lukte, kopje onder duwen.

Na zo’n drie minuten kwamen we uit het water.

- Het is hier als in het Aards Paradijs, merkte Jonas op. Bomen, natuur, stilte…

- Ja, en met twee Adams, lachte ik.

We gingen elk neerzitten in het schaarse gras, met onze rug tegen een boompje geleund. Rugzakje open maken. Brood met beleg. Koude koffie. Het smaakte toch.

Gek, ik zat hier met die homojongen, samen, ver van de bewoonde wereld. Jonas zat met opgetrokken knieën. Zijn ballenzakje bengelde tussen zijn dijen, zijn slappe lul er boven op, het velletje helemaal naar voren geschoven. Mijn ogen genoten er van. Hoe kon ik hem nu bewegen om ...