1. Memoires van een onsterfelijke (5)


    Datum: 23-6-2018, Categorieën: Fantasie Auteur: Hugebralover, Bron: Gertibaldi

    ... haar dankzij mijn voorspellende gaven kon vertellen in ruil voor een geile neukbeurt. Zo had ik heel wat natte kutjes tot mijn beschikking, want jong of oud, getrouwd of ongetrouwd, voor elke vrouw bestonden wel geheimen waar ze wel wat voor wilde doen om er achter te komen.
    
    Ook zat ik graag in mijn slaapkamer op de vensterbank, om herinneringen op te halen aan mijn verre verleden terwijl ik naar de oceaan staarde. Op een bewuste dag zat ik daar met Margot, een knappe dienstmeid, op mijn schoot. Sinds een paar dagen was ik me ervan bewust dat ze verliefd op me was, aangezien ze me telkens begint te zoenen als ik haar ergens in het kasteel tegen het lijf loop. Samen genoten we van de warme zonnestralen, terwijl ik haar wang kuste, haar hals, en vervolgens ook haar decolleté. Ik begon haar flinke borsten te strelen terwijl ik op haar tong sabbelde. Ik haalde haar tieten uit het strakke lijfje. “Nou, deze blanke memmen kunnen wel eens een zonnestraaltje gebruiken,” zei ik lachend.
    
    “Ja, maar ik kan als dienstmeid toch niet zomaar in mijn nakie in de zon gaan liggen? Dan val ik vast ten prooi aan verkrachters.”
    
    “Welnee,” antwoordde ik, “ik neem je wel een keertje mee naar een mooi plekje in het bos, waar we ongestoord kunnen liggen.”
    
    “Liggen neuken, bedoel je!” lachte ze, terwijl ze met haar stevige kont op de grote ...
    ... paal in mijn broek wiebelde. “Aangezien jij zo geil bent dat je hier altijd ongegeneerd aan je enorme pik ligt te sjorren en je mannenroom in het rond laat vliegen, denk ik dat het jou niet veel uitmaakt met wie jij neukt. Doe eerst maar eens wat moeite voor me, lekkere vent, want anders krijg jij die heerlijke natte gleuf van mij echt niet te zien!” Door deze hete woorden spoot ik bijna in mijn broek van geilheid, maar op dat moment kwam de hertog binnenwandelen.
    
    “Ah, daar ben je. Ik zie dat je mijn dienstmeid weer van het werk afhoud,” sprak hij met een knipoog. “Maar ik geef je groot gelijk,” zei hij, terwijl hij Margot een zoen gaf en eventjes een van haar elastische roze tepels tussen duim en wijsvinger wreef. “want ze heeft tieten om een moord voor te doen. Kom je de hertogin en mij vannacht weer welterusten wensen, poesje? We zullen je uiteraard rijkelijk belonen.” Margot zei dat ze dat wel zag zitten, stopte haar borsten weer terug in haar lijfje en vertok vervolgens. “Kom je mee?” vroeg de hertog me. “Er is werk aan de winkel.” Ik vroeg om een ogenblikje, knielde op de vensterbank, haalde mijn nog altijd stijve lul uit de broek en piste zo uit het raam. Ik besloot dat ik die nacht eens goed van het bezoek van Margot aan het hertogenpaar zou genieten, en met die geruststellende gedachte ging ik die dag aan het werk. 
«123»