1. Zwart - 2


    Datum: 23-6-2018, Categorieën: Homo Auteur: Kevin-K, Bron: Opwindend

    Bedankt voor de mooie reacties op deel 1. Inderdaad, een jongen van 17 met zo’n grote lul, klinkt bijna alsof het niet kan. Toch ligt het inderdaad vanaf waar je meet en dat er altijd uitzonderingen op de regel zijn. Dat gezegt hebbende, dit verhaal is ook pure fictie. Ik wens je in ieder geval veel leesplezier met deel 2 en hoop dat jullie wederom een reactie achterlaten.
    
    Zwart
    
    - Deel 2,
    
    Ik fiets langs een speeltuintje waar ik vroeger veel speelde. Inmiddels is hij wel wat veranderd. De glijbaan is een stuk hoger en er zijn nu twee schommels. Ik glimlach om de spelende kinderen. Even later fiets ik langs de kerk waar ik vroeger met mijn moeder heen moest. Ik geloof er alleen niet in dat er leven is na de dood. Eigenlijk geloof ik ook niet in een god of zo. Ik haal mijn schouders op en ga even staan op mijn trappers. Ik zet een sprintje in en laat mij dan uitrollen en rem als ik bij Paul zijn huis kom, ik ben hier nog nooit eerder geweest. Ik stap af en loop naar de brievenbus. De envelop met daarop “voor Paul” duw ik door de brievenbus. Daarna stap ik opnieuw op mijn fiets snuif de lucht op en geniet van mijn fietstochtje.
    
    Zondag, ik word wakker van geklop op mijn slaapkamerdeur. ‘Binnen’ zeg ik met een krakende stem. Mijn moeder verschijnt in de deuropening. ‘Het is half elf Joey, kom je ontbijten?’
    
    Ik schraap mijn keel, ‘ik kom eraan.’
    
    Als mijn moeder mijn kamer heeft verlaten sta ik op en rek uit. Dan pak ik mijn badjas en doe deze aan. Ik glimlach als ...
    ... ik mezelf zie staan in de spiegel van mijn kledingkast. Het is namelijk een badjas welke ik online bij “Large” heb gekocht. Het is een badjas van het thema Gryffindor, je weet wel Harry Potter. Nu sta ik voor de spiegel met de badjas nog half open te kijken naar mijn eigen toverstaf. Ik glimlach en sla de badjas dicht, loop naar de badkamer en leeg mijn blaas. Daarna ga ik met enkel de badjas aan naar beneden. ‘Goedemorgen’ zeg ik opgewekt. Mijn vader kijkt op van zijn krant. ‘Goedemorgen jongen.’
    
    ‘Koffie?’ roept mijn moeder vanuit de keuken.
    
    ‘Ja lekker mam.’
    
    Even later zitten we met zijn drieën te ontbijten. ‘Goede jongen die Paul of niet?’ vraag mijn vader. Ik knik. ‘Hij pakte alles snel op.’
    
    ‘Mooi, vanmiddag begint hij om 17.00. Kan jij de bar daarvoor doen?’ Verbaasd kijk ik hem aan. ‘Ik zou vanavond toch pas helpen in de bediening?’
    
    ‘Jan is ziek’ geeft mijn vader als kort antwoord. Ik wil gamen, heb absoluut geen zin om te werken. ‘Kunnen Merel en Anna niet de bar erbij doen totdat Paul er is?’ Ik klink geïrriteerder dan de bedoeling is besef ik. Mijn vader kijkt naar mij, wil hierover helemaal geen discussie maar voordat hij wat zegt neem ik opnieuw het woord. ‘Pap, ik moet nog voor school werken en het is toch klote weer dus het zal heus niet druk zijn tot vanavond.’
    
    ‘Let op je woorden Joey’ mengt mijn moeder zich in het gesprek en richt daarna haar aandacht op mijn vader. ‘Hij heeft wel gelijk, het is geen goed weer en Merel kan prima de bar doen. ...
«1234...»