-
Bakkersjongen - 26
Datum: 19-6-2018, Categorieën: Romantisch Auteur: Jefferson, Bron: Opwindend
... Want in haar beleving was hier natuurlijk van alles mis mee. En dat ging vanaf begin af aan gelijk zo ver dat ik haar dingen hoorde zeggen, die ik zelf nooit had kunnen verzinnen. Nu wist ik wel dat het haar zo geleerd was, maar dan nog. Ze keek ze ook niet aan. Iets wat ik heel ver vond gaan. Ik vind dat je iedereen in zijn waarde moet laten, wat je afkomst ook is, maar dan verwacht ik wel hetzelfde terug. En Bertine reageerde denigrerend naar deze twee meiden toe. Niet dat ze ook maar even kennis had gemaakt, niet dat die meiden dagelijks bij ons waren. Nee, helemaal niet. Eigenlijk deden ze er verder helemaal niet toe. Maar het feit dat Bertine zo gemeen en vals werd, puur omdat die twee meiden elkaar lief hadden, vond ik zo naar. Het was maar goed dat ze niet wist wat zich allemaal had afgespeeld in Amsterdam… - En ik deed, misschien wel een beetje expres, dan extra vriendelijk tegen ze, als ze wel even in beeld waren. Al had ik daar geen extra reden voor nodig. Deze Duitse dames waren echt van de buitencategorie. En het idee dat die samen het bed deelden, gaf mij alle motivatie om ze zo nu en dan op te zoeken en ze even te begroeten of te vragen of alles naar wens was. En dat kon Bertine dan totaal niet hebben. Zoals gezegd, was ze niet dom. En ze had ook wel door dat ik deze meiden aantrekkelijk moest vinden. En ik bespeurde dan ook wel wat jaloezie in haar. Het nuchtere Zeeuwse meisje met de grote mond deed altijd haar best hard over te komen, maar zowaar had ...
... ik haar op een zwakte betrapt. Het gaf niets. Ik begreep het ook wel. Maar toen ik haar er direct naar vroeg, werd ze nog stugger en nog stelliger. ,,Alleen maar omdat ik zie dat jij je anders gedraagt, wil nog niet zeggen dat het mij wat doet.’’ kwam ze dan onder andere stellig mee aan. Ik kon er alleen maar om lachen. Ik had helemaal niets gezegd in dit geval, maar haar gewoon op een bepaalde nukkige manier aangekeken toen ze geërgerd liep te zuchten met dat ze dames zag. En zelf kwam ze dan met dit weerwoord waarmee ze misschien wel meer mee verklapte dan ze had gewild. Maar ik deed alsof ik het niet gehoord had. ,,Ze zijn best aardig hoor.’’ zei ik dan nonchalant wat haar natuurlijk alleen maar kon irriteren. Dit waren natuurlijk niet de eerste Duitsers in Zeeland... Over het algemeen vriendelijke mensen waar we hier al vroeg mee in contact komen tijdens het opgroeien. Dat gold niet voor lesbische stellen. Wel vriendelijk, maar voor veel mensen hier nog iets vreemds. - En zo dus ook voor iemand als Bertine. En het kon haar dan ook zwaar irriteren. Zo zwaar zelfs dat ze een dag wegbleef. Ik vond dat natuurlijk overdreven en toen ik haar de volgende dag zag, sprak ik haar daar ook op aan. Het kwam nu in de buurt van arrogantie. En dat stond haar voor geen meter. Tot mijn verbazing kwam ze met excuses. En zei ze me daarna er niet veel meer over kwijt te willen en dat ze gewoon een beetje in de war was. Daar kon ik wel begrip voor tonen. ,,Je snapt niet hoe wij ...