M’n beste vriend (Deel 4) - Sex Verhalen

M’n beste vriend (Deel 4)

... had Peter mij al wel ontmaagd, maar ik had hem nog niet geneukt. Ik ging met een vinger tussen Peter zijn billen op zoek naar z’n hol. Ik probeerde mijn vinger bij hem naar binnen te duwen, maar dat ging vrij moeizaam. “Probeer te ontspannen, Peter”, zei ik tegen hem. Ik had wat douchegel op mijn vingers gedaan en probeerde het opnieuw. Nu gleed mijn vinger wel zijn krappe kontje binnen. Ik bewoog mijn vinger een paar keer heen en weer, totdat ik mijn geilheid niet langer op kon houden. Ik zei tegen Peter dat hij op handen en voeten moest gaan zitten. Vervolgens ging ik achter hem zitten met mijn lul in de aanslag. Ik drukte mijn eikel voorzichtig tegen Peter zijn kringspier. Beetje bij beetje drukte ik mijn eikel verder naar binnen totdat mijn eikel helemaal in z’n kontje zat. “Ja, dat voelt lekker”, kreunde Peter. Toen ik dat hoorde, stootte ik mijn paal diep naar binnen. Dat deed hem toch nog wel pijn, en daarom wachtte ik een tijdje met mijn stijve lul in zijn krappe kontje. Nadat Peter bij was gekomen van de eerste schrik, begon ik hem rustig te neuken. Mijn paal gleed steeds makkelijker en dieper naar binnen, en hierdoor ging ik hem steeds harder en ongeremder neuken. Mijn ballen kletsten bij elke stoot lekker tegen zijn billen aan. Ik voelde mijn orgasme al naderen, maar dat was me niet gegund, want opeens schrokken we beide op. “Lach eens naar de camera, jongens”, hoorden we uit de deuropening. Shit, daar stond Frederik te filmen met zijn mobiel. “Ik denk dat de rest ...

... van de school wel gaat lachen om dit filmpje”, zei hij nog voordat hij wegliep.

We zaten daar nog een tijdje geschrokken naar de deuropening te staren. Mijn lul nog steeds in Peter zijn anus. Allebei sprakeloos. De geile stemming was behoorlijk verdwenen, dus we besloten er maar vandoor te gaan. Toen we ons weer aan het aankleden waren, begon Peter erover. “Hoe kunnen we dit oplossen? Als de hele school dat filmpje ziet, hebben we geen leven meer joh”. Daar was ik me ook al wel bewust van, maar ik was bang dat we Frederik niet meer tegen zouden kunnen houden. Frederik was namelijk niet bepaald een goede vriend van ons. Hij was altijd een beetje het lulletje van de klas geweest, en wij hadden hem ook wel eens geklierd. Daarom was dat filmpje voor hem natuurlijk een uitgelezen mogelijkheid om ons terug te pakken. Maar Peter dacht wel dat we hem tegen zouden kunnen houden. Dus we besloten het maar te proberen, en pakten de fiets naar Frederik. Hij woonde in de villawijk van het dorp. Peter was al eens bij hem thuis geweest voor een schoolproject en wist de weg. Eenmaal aangekomen daar, liepen we zonder aan te bellen naar binnen. Frederik was alleen thuis en erg in z’n nopjes met het filmpje. Al snel bleek dat we geen schijn van kans hadden om Frederik tegen te houden. “Waarom zou ik jullie helpen, stelletje flikkers”, zei hij tegen ons, “jullie komen er morgen wel achter op school”. We smeekten hem bijna om het niet te doen, maar Frederik bleek onverbiddelijk en stuurde ons ...