De electriciteitskabel - Sex Verhalen

De electriciteitskabel

“Vijftien duizend euro, minder kan echt niet”, zei de verkoper tegen Saskia. Ze stond in twijfel. Zou ze al haar spaarcentjes aan deze mobilhome uitgeven of niet. Fuck it, dacht ze bij zichzelf en ze plaatste haar handtekening op het verkoopscontract. Saskia was net achtenveertig jaar oud geworden, en de scheiding met haar echtgenoot zat er net op. Vorig jaar had ze hem in hun echtelijke bed betrapt met haar beste vriendin. Ze twijfelde geen seconde en ging diezelfde dag nog langs bij een advocaat om de echtscheiding te starten. Ze zag Peter, haar ex, nochtans zielsgraag, maar tegen bedriegen kon ze niet. Nu bijna een jaar later was alles in kannen en kruiken en was ze officieel weer vrijgezel. En om dit te vieren besloot ze om haar droom eindelijk waarheid te maken. Saskia wou de wereld zien. En welk instrument is hier nu handiger voor dan een mobilhome. Altijd je eigen huisje bij en je gaat en staat waar je zelf wil, althans dit dacht ze.

De rode Carthago was geen nieuwe kampeerwagen, maar een zes jaar oud exemplaar. Voor een nieuwe had ze niet genoeg geld. Maar hij was goed onderhouden en de vorige eigenaars, een bejaard koppel, had er geen gekke dingen mee gedaan. Al bij al was het een goede koop. Ze had reeds enkele maanden geleden verlof aangevraagd op haar werkplaats en nu kon ze gans de maand augustus gaan touren door Europa. Wekenlang had ze haar trip gepland. Ze zou beginnen met een stop in Frankrijk, om daarna Duitsland naar Zwitserland, Oostenrijk en Tjechië ...

... te rijden. Ze wist welke wegen ze moest nemen, welke landen wegentaksen vroegen en waar ze tol zou moeten betalen. Ze had echter met één zaak geen rekening gehouden en dit ging ze de eerste nacht al ondervinden.

Toen ze na een zestal uren rijden zich in een pittoresk dorpje op het stadspleintje parkeerde om te kunnen overnachten werd ze geconfronteerd met het probleem. Blijkbaar mag je met een mobilhome niet overal parkeren waar je maar wenst. Je moet je wagen op een speciaal daarvoor voorzien terrein plaatsen om te overnachten. Ze had geluk dat de politieagente die haar dit kwam melden een goeie dag had en hij wees haar de dichtstbijzijnde locatie aan. Ze moest terug de autostrade op en een tiental kilometer verder was er dergelijke parking. Al bij al vond ze dit terrein nog gemakkelijk en ze had geluk want er was nog voldoende plaats. Toen ze aan de slagboom die de ingang blokkeerde stopte kwam er ogenblikkelijk een jobstudentje op haar afgelopen. “Bonjour madame”, zei hij en hij vroeg hoe lang ze wou blijven. In haar beste Frans zei Saskia dat het enkel voor één nacht was omdat ze morgenochtend terug verder wou rijden. Het ging haar negen euro kosten voor de nacht maar daarin was wel electriciteit en vers water inbegrepen. De student begeleidde haar naar de plaats en hielp haar het grote gevaarte te parkeren.

Saskia plakte helemaal van het zweet en wou eerst en vooral een verfrissende douche nemen alvorens ze haar avondmaal zou klaarmaken. Ze zette de airco in haar ...