De Gezusters Santegoed - 10 - Sex Verhalen

De Gezusters Santegoed - 10

... ook. Chantal is daar bij John echt helemaal op haar plaats. En heb je al eens goed gehoord hoe ze praat? Ze begint al een beetje de taal van John over te nemen. Ik betrapt haar erop, dat ze heel onbewust een paar woordjes precies zo uitspreekt als John dat doet.’

Daan lacht. ‘Dat klopt, dat was me ook al opgevallen. Ik twijfel er echt niet aan, dat Chantal en John bij elkaar horen. En wat ons betreft, daar twijfel ik ook niet aan, maar wij moeten nog veel meer aan elkaar wennen. We hebben gewoon veel meer tijd nodig, dan die twee. We zijn ook veel anders. Die twee, dat zijn echte huismussen.’

Melissa moet lachen om die uitspraak. ‘Daar denk ik ook zo over. Maar het zal een stuk moeilijker worden voor ons. En de tijd zal het leren, of we het gaan redden. Aan mij zal het niet liggen, Daan.’

‘En aan mij ook niet. Jij bent het eerste meisje, dat me gevoelens laat ontwaken, waarvan ik niet eens wist, dat ik ze had. Sterker nog, ik heb me laatst zelfs een bijbel gekocht. Gewoon, om me te verdiepen in jouw zienswijzen en gedachtes.’

Melissa glimlacht. ‘Ik had dat boek al zien liggen. En ik vind het wel prettig, dat je er zoveel moeite voor doet. En daarom wil ik ook niet, dat je stopt met je auto’s. Daar wil ik ook meer over weten, want dat is jouw wereld.’

Daan lacht. ‘Maar jouw wereld is kleding en schoenen. Daar heb ik maar heel weinig mee.’

Melissa lacht hard. ‘Dat kan ik zien, maar dat vind ik ook niet erg. Je kleedt je helemaal niet zo slecht, en ik kan ...

... je best wel wat helpen om het nog beter te maken. Maar het is jouw smaak, niet de mijne. Kijk, ik weet echt niets van auto’s, maar ik zie wel raakvlakken. Ik zou bijvoorbeeld iets kunnen doen aan dat interieur van die wagen, die je wilt opknappen. Dat ziet er niet slecht uit, maar zou er nog veel beter uit kunnen zien, als je er de nodige zorg aan zou besteden. Daar kan ik je dan mee helpen. En zo komen we uiteindelijk steeds dichter bij elkaar.’

Daan kijkt Melissa verbaasd aan. Zo had hij het nog niet bekeken. ‘Dat vind ik nu eens een leuk idee! Ik krijg nu opeens wel heel erg veel motivatie om die wagen klaar te maken.’

Melissa glimlacht. ‘En wat ga je dan met die ene Cadillac doen, als je die andere klaar hebt?’

‘Pff, dat weet ik nog niet. Hij heeft op zich niet veel meer waarde voor me, om die wagen dan nog te houden. Ik denk, dat ik hem dan verkoop.’

‘Zou ik er dan niet mee mogen rijden? Ik vind het een leuke wagen, en dan zou ik er mijn eigen persoonlijke Touch aan kunnen geven.’

Daan kijkt nu helemaal verrast. Dat had hij helemaal niet zien aankomen.’

‘Wat wil je er dan mee gaan doen?’

‘Allereerst een andere kleur, nu is hij zwart, dat vind ik eigenlijk helemaal niet mooi. Ik zou hem wit willen maken. En het interieur zou ik veranderen. Nu is dat grijs. Dat vind ik eigenlijk niet zo mooi, daar zou ik een mooi rood interieur van maken. Verder eigenlijk niet zo heel veel meer. Maar ik wil hem dan wel van je kopen, hij moet dan ook wel echt van mij ...