Kinderen van een Kluizenaar - 5 - Sex Verhalen

Kinderen van een Kluizenaar - 5

Bij het ontwaken, was Elizabeth wat versuft. Even bleef ze liggen, maar toen besloot ze toch maar naar de woonkamer te gaan – de centrale ruimte in het huis, vanwaar alle andere ruimtes makkelijk bereikbaar waren, ideaal dus om het snelst haar gezinsleden te vinden. Toen ze opstond, merkte dat ze duizelig was; ze had uren geslapen en haar honger liet zich echt niet meer naar de achtergrond dringen. En aldaar bleek inderdaad het hele gezin nog steeds met de koppen bij elkaar in de zetels te zitten. Voorover gebogen, met blikken waar de spanning op af viel te lezen. Door de ellebogen die steunden op hun knieën, zag ze voornamelijk alleen maar ruggen, maar zodra hun hoofden haar richting op draaiden, kon ze gebaren dat ze naar de keuken ging. De mannen knikten kort, en onmiddellijk keerde hun aandacht weer terug naar andere zaken. Blijkbaar was ze niet gewild. Daarom besloot ze het er eens goed van te nemen en schaamteloos lang over haar maaltijd te doen. Toen ze eindelijk klaar was, dartelde ze ogenschijnlijk ongeïnteresseerd terug naar daar waar iedereen zat. Naast Tom vleide ze zich neder.

‘Alles goed met je? Voldoende rust gehad?’ – ‘Ja, ik voel me weer helemaal zoals het moet zijn. Misschien alleen iets gelukkiger’, voegde ze er snel bij. ‘Mooi zo.’ – ‘Scheelt er iets met jullie dan? Zo bedrukt?’ ‘Lizzie, ik wou dat ik dit niet hoefde te zeggen, maar…dát scheelt er.’ Hierop rechtten hun zonen de rug en lieten hun armen langs hun zij vallen. Elizabeth begon bijna te ...

... lachen van opluchting. ‘Oh, dát scheelt er! Ik dacht al dat er iets ergs aan de hand was.’ – ‘Elizabeth, ik zou liever gehad hebben dat je het wat rustiger aandeed. Wat deze ochtend gebeurd is…’ ‘Was geweldig en niemands schuld.’ – ‘Ben je er zeker van?’ ‘Ja! Wat zou je anders willen? Dat ze hier mee rond blijven lopen?!’

Daar keken Alexander en Matthew ook niet echt naar uit. Toen ze Elizabeth veilig in het bed hadden achtergelaten, had Alexander even iets te drinken genomen, en de tijd gekregen om op adem te komen, maar kort daarna hadden ze hem serieus aangekeken en hem zijn verhaal laten doen. Ook al maakten ze normaliter geen woorden vuil aan wat er tussen hen en Elizabeth gebeurde, dit keer diende er om duidelijke redenen een uitzondering gemaakt te worden. Alexander had naar alle waarheid het verhaal uit zijn perspectief verteld en moeten bekennen niet goed te weten hoe Elizabeth zo in extase was kunnen raken. De jongen was wat in de war, maar Tom begreep al snel dat Alexander zich vooral op zijn eigen genot had geconcentreerd en daardoor waarschijnlijk wat bruter met zijn dochter was omgegaan dan Tom graag zag gebeuren. Van Alexander had hij het kunnen begrijpen; Elizabeth was degene die hem in verbazing had achtergelaten. Had zij daar dan van genoten? Werd ze graag ruw aangepakt? Gaf dat haar een kick? Tom wist het niet, maar wel dat hij dat nooit met haar zou kunnen doen. Als hij bij haar was, kon hij alleen maar liefde voelen, en af en toe stiekeme jaloezie bij het ...