1. Anna


    Datum: 1-9-2017, Categorieën: Tieners Auteur: Drenthe0528, Bron: Opwindend

    ... volkomen vertrouwde en die tegelijkertijd jong genoeg was om mij te begrijpen maar wel levenservaring had. Later hoorde ik van Anna dat dit het moment was geweest dat er bij haar "iets was veranderd" zoals zij dat formuleerde. Op dit moment is het belangrijk om er nogmaals op te wijzen dat het 1974 was en dat Anna het product was van de flower power en hippie tijd waarin de vrijheid van lichaam en geest belangrijker werden gevonden dan vast te houden aan oude en vastgeroeste normen en waarden. Daar komt nog bij dat, sinds ik heb ontdekt dat ik polyamoreus ben, het besef kwam dat dit ook voor Anna gold. De wederzijdse aantrekkingskracht maar vooral het feit dat onze manier van denken, reageren en ons gevoelsleven zo sterk overeen kwamen zorgde er blijkbaar voor dat, ondanks het verschil in in leeftijd en sociale status, het onvermijdelijk was dat gebeurde wat er is gebeurd. Later heb ik nog één keer in mijn leven mogen ervaren dat de manier van denken, voelen en ervaren zo sterk kan overeen komen met die van een bepaald ander persoon, dat het eigenlijk zinloos is om je er tegen te verzetten hoe zeer je er ook van overtuigd ben dat het niet kan of mag door het verschil in leeftijd, sociale status of andere sociale barrières.
    
    Wegens ziekte had ik een belangrijk tentamen gemist en er was nog weinig tijd om deze nog voor de vakantie in te halen. Tot op de dag van vandaag weet ik niet of het een voorop gezet plan van Anna is geweest of dat het een toevallige sameloop van ...
    ... omstandigheden was (ik heb er nooit naar gevraagd) maar er werd besloten dat ik het tentamen, bij haar thuis, zou afleggen.
    
    Anna woonde op een bovenwoning in een oude volkswijk en zowel het interieur als de kleding die zij toen, maar nooit op school, droeg ademde de hippiesfeer van "love and peace" uit. In een omgeving van oude perzische kleden, grote veelkleurige kussens en oosterse meubels, legde ik mijn tentamen af en toen dat voorbij was, raakten wij zoals gewoonlijk in gesprek. Vanzelfsprekend weet ik de exacte woorden niet meer maar het ging ongeveer als volgt:
    
    Anna: 'Ik vind het echt knap van je en ik waardeer het ontzettend dat jij zo eerlijk en open tegen mij
    
    durft te zijn'.
    
    Ik: 'Het verbaasd mijzelf eigenlijk best wel en ik weet ook niet hoe dat komt maar het is
    
    gewoon zo'.
    
    Anna: 'Sommige dingen zijn ook niet uit te leggen. Met sommige mensen heb je een bepaalde
    
    chemie en je vertrouwt ze en met anderen krijg je nooit een klik en hoe aardig ze misschien
    
    ook zijn'.
    
    Ik: 'Vertrouwen is vooral een kwestie van gevoel denk ik'.
    
    Anna: 'Klopt helemaal. Maar, je moet ook lef hebben om iemand te vertrouwen. Niet iedereen heeft
    
    dat lef en dat vind ik zo knap van je'.
    
    Ik: 'Hou maar op, ik word er verlegen van'.
    
    Anna: 'Hahahaha, je kunt veel van jezelf zeggen maar verlegen ben je niet'.
    
    Ik: 'Nou, soms best wel hoor. Het lijkt misschien niet altijd zo maar ik kan genoeg situaties
    
    bedenken waarin ik behoorlijk verlegen kan zijn.'
    
    Anna: ...