Mariëlle - Sex Verhalen

Mariëlle

Ik had mijn nichtje Mariëlle al jaren niet gezien. Maar haar man is bouwvakker (Surinaamse goedlachse vent met sterke verhalen. Wat een kerel!) en had voor mij een klusje gedaan. Ik trof haar dus na al die jaren weer (en dat terwijl ze inmiddels in hetzelfde dorp woonde, erg hoor), toen ik met haar man kwam afrekenen.

Ze was wat voller geworden en allebei waren we een heel stuk ouder geworden; zij inmiddels 46, ik 48. Ik kreeg een dikke knuffel en we haalden herinneringen op aan die tijd ruim 30 jaar geleden, toen we allebei gek waren van Prince en elkaar troffen in de trein op weg terug van concerten. Hoe erg het was dat hij er niet meer is. Ze zei me dat ze er nu nog moeilijk over kon praten zonder een traantje weg te pinken. Mijn liefde voor de muziek van Prince was de afgelopen jaren juist weer sterker opgelaaid dan ooit, en ik vroeg of ze zijn recent werk kende. Nee, antwoordde ze, niet echt. Maar haar ogen begonnen inderdaad te tranen dus daar liet ik het bij.

Een paar dagen later dacht ik terug aan ons gesprek, en besloot spontaan om toch wat recente tracks voor haar te verzamelen. ’s Avonds toen mijn vrouw al op bed lag (“morgen vroeg op, schat”) had ik een CD’tje gebrand en in mijn laptoptas gestoken. De avond erna reed ik uit mijn werk hun straat in en belde aan op nummer 17, even snel dat CD’tje droppen. Ik neuriede een deuntje en wachtte tot de deur openging. Ze deed open in een kort rokje van joggingstof en een T-shirt met opdruk, een verraste blik op ...

... haar gezicht achter het montuurloze brilletje op haar neus. “Mike?” Ik wapperde het CD’tje tussen mijn vingers. “Toch maar even wat voor je gebrand Mariëlle, ik weet zeker dat je hier los op gaat.” Uit haar huis klonken Reggae klanken.

“Kom even binnen” gebaarde ze enthousiast en liep voor me uit. Ik keek even hoe ze was uitgegroeid, het kleine meisje van destijds met de blonde krullen was voller geworden zoals ik al zei, maar niet verkeerd. Lekker romig. Een randje vet moet erop zitten, dacht ik altijd maar. Haar billen deinden in haar rokje toen ze voor me uitliep, de woonkamer in. “Ricardo niet thuis?” “Nog niet,” verhief ze haar stem om boven de muziek uit te komen. Ze ging op de zijleuning van haar bank zitten en leunde opzij naar de CD-speler. Haar rokje kroop wat op en ik betrapte me erop dat ik even naar haar volle bovenbenen keek. De lade sloot en de eerste track bonkte al snel uit de speakers. The Gold Standard, een track waarop Prince funky is zoals in de oude dagen. Haar ogen straalden bij het horen van de eerste tonen, de diepe inleidende stem bij het nummer. Toen schudde ze haar hoofd en ik zag dat ze echt begon te tranen. Ze draaide de muziek zacht. “Zo erg dat hij zo vroeg is…”, ze schudde haar hoofd nog steeds in ongeloof en stond op. “Ach kom hier, schat.” Ik gaf haar een strakke knuffel. “Luister het maar wanneer ik weg ben dan okay?” Ze knikte en sloot haar hand met een kneepje om te mijne. “Okay dan ga ik maar, het eten staat klaar thuis. Laat je me even ...