1. Op mijn werk zijn veel zaaddonoren !


    Datum: 24-5-2018, Categorieën: Werk Auteur: Joke, Bron: Gertibaldi

    Extra handen aan het ziekenhuis bed, iedere Nederlanden heeft dit onze politici in het verleden vaak horen roepen voor de nieuwscamera,s...het sprak mij ook. Ik was 40 jaar toen ik drie jaar geleden aan een cursus verpleegkundigen begon en met succes heeft afgerond. Ik had een jaar lang mijn stage uren kunnen doen in een klein streekziekenhuis bij ons in de buurt. Zes maanden geleden ben ik gemotiveerd begonnen in een middengroot ziekenhuis en doe ik drie nachtdiensten per week. De eerste weken waren zeer vermoeiend, ik kreeg ineens een heel andere dag en nacht ritme, mijn gezin moest daar ook aan wennen. Mijn man zag het al helemaal niet zien zitten dat ik ging werken in de verpleging en dan ook nog eens drie nachten per week. Mijn zoon van 17 en mijn dochter van 20 jaar, konden goed voor zichzelf thuis zorgen, maar waren er ook niet echt blij mee dat ons gezinsleven daardoor veranderde. Voor mezelf had ik hiermee een bewuste keuze gemaakt..ik ben nu 43 jaar, en heb 20 jaar lang voor ons gezin gezorgd. Ik voelde mij steeds meer geïsoleerd raken binnen de muren van ons huis, mijn man is met zijn werk bezig en de kinderen hebben hun eigen vrienden en dingen te doen. Ik zat de laatste jaren steeds meer alleen thuis, ook in de avonduren en dat wilde ik veranderen, ik voelde mij er niet gelukkig mee.
    
    In het ziekenhuis kwam ik weer onder de mensen, maakte kennis met leuke collega,s en de mensen die tijdelijk bij ons verpleegd moesten worden zijn divers, talrijk en natuurlijk ...
    ... heel verschillend. Zoals vermeld ik was gemotiveerd, maar vond de eerste weken zwaar. Een totaal andere wereld en werk cultuur waar ik even aan moest wennen. Het werken in de verpleging inspireerde mij en gaf mij met de dag meer voldoening. Je bent ook vaak een luisterend “oor “ voor de patiënte die natuurlijk ook niet in hun normale dagelijkse doen en leven zijn. Voor sommige patiënte voelde ik sympathie en daar besteden ik als daar gelegenheid en tijd voor was op de afdeling, wat meer aandacht aan als zij behoefte hadden aan een praatje, of met vragen zaten. Het voordeel is wel dat ik s,nachts werk, de meeste patiënte dan slapen en het niet zo hectisch is als op de dag. Mijn verhaal gaat over de erotische en seksuele gevoelens van sommige patiënte, collega,s , artsen en over mezelf. Tijdens mijn werk werd ik geconfronteerd met deze gevoelens en daar had ik geen gedachte over gehad of rekening mee gehouden, toen ik dit werk ging doen.
    
    Als ik aan mijn nachtdienst begin zijn de bedledige patiënte al verzorgd. De lopende patiënte die s,avonds nog willen douchen zijn daar vrij in. Ik werkte ongeveer een maand in het ziekenhuis toen op mijn afdeling een man werd opgenomen met onduidelijke klachten, hij zou voorlopig een paar dagen moeten blijven en door de onderzoeksmolen van de artsen en specialisten moeten gaan. Joep bleek een sympathieke en vrolijke man te zijn, ik had in zijn status kunnen lezen dat hij 30 jaar was, echt ziek zag hij er ook niet uit. Joep lag op een zaal met ...
«1234»