1. Familiegenot 01


    Datum: 23-5-2018, Categorieën: Familie Auteur: Satyr, Bron: Gertibaldi

    Ron zat aan de eettafel; mijn handen over elkaar gevouwen. Het was behaaglijk warm in de woonkamer, die slechts flauw verlicht werd door enkele schemerlampen en wat kaarsen die hij door de kamer had verspreid.
    
    Het flakkerende kaarslicht verlichtte het beeldschone gezicht van zijn oudste dochter, Lisa. Hij keek het zestienjarige meisje aan, recht in haar azuurblauwe ogen. Ze keek wat onzeker terug. Hij zag een zenuwachtig glimlachje op haar gezicht verschijnen en ze sloeg haar ogen neer.
    
    Ron trok zijn handen wat terug en haalde een keer diep adem. Zijn hart klopte in zijn keel.
    
    In gedachten had hij dit gesprek al zo vaak meegemaakt, maar nu het in werkelijkheid zo ver was, leek het een onmogelijke opgave; iets dat hij ècht niet kon vragen, kon maken.
    
    Zou hij het toch maar níét moeten vragen, en geheel ergens anders over beginnen? Liegen over waarom hij Lisa bij zich had geroepen.
    
    Het zou de makkelijkste weg zijn, maar Ron wist maar al te goed dat het aan hem zou blijven knagen als hij het nu niet zou zeggen. Zoals het al tijden aan hem knaagde.
    
    Hij wist dat hij het uiteindelijk toch zou gaan zeggen. Vroeger of later zou het er van komen. Er zat niets anders op. Hij besloot dat het dan maar beter vroeger kon gebeuren dan later.
    
    Nog eens haalde hij diep adem, en hij wist dat hij het ging zeggen.
    
    Zenuwachtig frunnikte Lisa aan een loszittend naadje van haar appeltjesgroene truitje. De hele avond was de sfeer in huis al anders geweest dan ...
    ... normaal.
    
    Vanaf het moment dat haar moeder de deur achter zich had dichtgetrokken om op visite te gaan bij een vriendin, had er een merkwaardige spanning geheerst.
    
    Het was niet zo dat er een slèchte sfeer had gehangen. Integendeel. Haar vader was juist erg vriendelijk geweest, daar was niets op aan te merken. Op de een of andere manier wist ze echter dat er iets anders was dan anders. Dat deze avond een geheim kende dat nog niet was prijsgegeven.
    
    Haar vermoeden leek te worden bewaarheid toen haar vader haar had gevraagd aan tafel te komen zitten. Hij had de verlichting in de kamer wat gedimd en enkele kaarsen aangestoken. Het was vrij donker, maar lekker warm.
    
    Ze was tegenover hem gaan zitten aan de eettafel en enkele ogenblikken had hij zwijgzaam naar haar zitten kijken. Ze werd er zenuwachtig van, haalde zich van alles in haar hoofd.
    
    Zou papa aankondigen dat hij en mama gingen scheiden? Was er iemand overleden?
    
    Allerlei gedachten en vermoedens spookten door haar hoofd, en met iedere seconde dat haar vader langer zwijgzaam tegenover haar zat, werd haar ongerustheid groter.
    
    Ze keek hem even aan en hij wekte de indruk minstens zo gespannen te zijn als zij. Even maakte ze oogcontact en met een welhaast schuldbewuste blik sloeg ze haar ogen neer.
    
    Ze hoorde haar vader enkele keren diep ademhalen.
    
    Wat ging hij vertellen?
    
    Er hing een buitengewoon onprettige, gespannen sfeer.
    
    Toen begon Ron te praten.
    
    “Lisa, lieverd,” begon hij, terwijl hij zijn beide handen over ...
«1234...9»