Bakkersjongen - 19 - Sex Verhalen

Bakkersjongen - 19

... zoenen, maar haar horen hijgen was ook zo lekker. Enige vochtigheid had ik al wel gevoeld. Haar benen had ze iets meer gespreid en ik had eigenlijk vrij spel. Ik had me vaak afgevraagd of ze dit dan wel fijn vond, zich een beetje laten vingeren. Daar had ik nu een antwoord op. Zelf had ze al behendig met mijn harde de vrijere ruimte in m’n broek gevonden en wreef ze fanatiek over de stof van m’n broek heen en zuchtte en hijgde ik met minstens zo veel intentie op onze handtastelijkheden.

-

Fluisterend wilde ze me wat toespelen. Maar ze kwam er niet echt aan toe. Met grote ogen en bijtend op haar lip keek ze naar me op. Mijn hand wreef rustig door. Ze keer ook daar even naar en daarna draaiden haar grote ogen weer mijn kant op.

,,Misschien dat jij het wel mag.’’ fluisterde ze zachtjes. Ze bleef me aankijken, met hongerige ogen, en haar hand dreef me helemaal gek. Ze trok me gewoon af, en daar had ze dus helemaal niet veel voor nodig. Ik glimlachte om haar.

,,Wat mag ik wel?’’ vroeg ik haar nog.

,,Beffen…’’ hijgde ze. Ik was haast in staat om het hier ter plekke te doen. Ik duwde haar iets achterover en kuste haar nu wel op de mond.

,,Alleen beffen?’’ vroeg ik haar en maakte haar broek los. Helaas, te brutaal…

-

Snel haalde ze m’n hand weg.

,,Niet doen, joh.’’ snelde ze me tegemoet. Oh ja, we waren niet thuis… ,,Maar ja… de rest ook. Graag.’’ hijgde ze nog wel. Ze duwde me weer terug en gespte haar riem snel vast. Verder was ik niet gekomen. ...

... ,,Maar je moet naar huis…’’ wees ze me er ook nog op. Maar ik wilde niet naar huis, niet naar m’n vriendin die ongetwijfeld op me zat te wachten, die zich ook wel af zou vragen waarom ik nog niet thuis was.

,,En wij dan?’’ vroeg ik haar fluisterend. Ze had me al losgelaten en keek me onderzoekend aan. Daarna keek ze even om haar heen. ,,Ik wacht al zo lang.’’ smeekte ik haar haast toe. Ik zag haar denken. Zou ze het zelf wel doen, mij hier bevrijden? Dat had ze vast al eerder gedaan, op een openbare plek.

-

,,Je moet naar huis.’’ zei ze me weer snel en ze nam wat afstand en legde haar handen op haar schoot. Ze durfde me niet aan te kijken.

,,Ik wil niet naar…’’

,,Weet ik. Ik wil ook niet dat je gaat.’’ zei ze me snel en ze keek me ernstig aan. ,,Ik wil jou, maar…’’ Ik hoorde haar aan, zuchtte niet teleurgesteld door haar ‘’maar’’. ,,Niet nu. Je moet naar Tessa. Maak het goed. Tussen ons gebeurt heus wel. Dat moet wel.’’ zei ze nog gehaast. Daarna stond ze op en pakte ze haar lange rode jas en trok ze die aan. Ze wachtte niet totdat ik opstond en liet me achter. Het was een slimme beslissing van haar. Eén die ik zelf niet had kunnen nemen. maar het betekende wel dat ik Tessa onder ogen moest zien. We waren alweer een geruime tijd verder sinds ik haar had gezegd er zo aan te komen. Ik was bang voor wat zou komen, maar blij omdat ik met elk resultaat altijd Manon nog had. Toch was het een vervelende kwestie geworden en wist ik niet hoe Tessa zou reageren.

-