Wil Je Ons Vriendje Worden? - Sex Verhalen

Wil Je Ons Vriendje Worden?

... spoorloos verdwenen. Ik neuk op de automatische piloot, net als nu. Zijn pik glijdt in en uit mijn anus. Hij geniet, ik voel het maar het laat me volledig koud, pijn heb ik niet. Tot een jaar terug heb ik nooit een orgasme gefaket, nu doe ik dat elke keer. Ik kom gewoonweg niet meer klaar, het kaarsje is uit…. Helemaal uit.

Mijn hoofd tolt bij deze gedachten, bij de herinneringen en het verlangen die het oproept. Maar er zit een blokkade die ik niet zomaar kan doorbreken. Mijn vingers gaan harder en harder langs mijn klit, het schuurt en wekt een aversie op in plaats van dat oude heerlijke geile gevoel wat me naar een ultiem hoogtepunt kon brengen. Paul spuit zijn zaad in mijn kont, ik voel hem rillen en schokken. Ik gun het hem zo maar wil zelf ook wat. Zijn buik schuurt langs mijn rug als hij zich langzaam op me laat zakken. Hij fluistert in mijn oor en vraagt of het lekker is. Ik antwoord met een zacht stemmetje.

Geschrokken van mijn antwoord rolt hij om. Zijn pik glipt uit mijn anus en sleept een restant van zijn zaad mee. Ik voel het natte spoor op mijn bil en weet dat ik het bed straks moet verschonen. We hebben oogcontact, ik zie twijfel en vraagtekens. Hij streelt liefdevol mijn wang, zoent mijn schouder en kijkt me vragend aan. Ik knik instemmend en stamel ‘ik kan het niet meer, het lukt me niet meer’. Zijn gezicht spreekt verbazing, ik hakkel en huil. Mijn bekentenis rolt er zomaar uit als hij me in zijn armen neemt. Eindelijk ben ik verlost van die last op ...

... mijn schouders. De last van een geheim met je mee te dragen die je niet durft te delen. Zijn liefdevolle reactie ontroert me.

Deze reactie past precies bij hem, warm en begripvol. Ik vertel hem wat ik voel, of eigenlijk wat ik al een hele tijd niet voel. Hij zoent me. Dat voelt goed, warm, maar die prikkel die me vroeger in vuur en vlam zette is er niet. Ik verontschuldig me, hij zegt dat ik dat niet moet doen. We praten, moet ik naar een arts, moet ik op zoek naar therapie of moet ik het aanvaarden dan het kaarsje tijdelijk uit is? Google heeft me laatst niet geholpen met die vraag. De vele suggesties die daar gedaan worden staan me tegen. Ik wil absoluut geen patiënt zijn.

Paul begrijpt dat, hij knikt bevestigend als ik het zeg. De zoen op mijn mond is fijn, het doorbreekt mijn gepeins en geeft een welkome afleiding. Normaliter zou hij me nu tussen mijn benen hebben gegrepen, me op mijn rug gegooid en zijn korte dikke pik tussen mijn benen jagen. Vroeger had ik daar van genoten en hem aangemoedigd om door te gaan, één keer, twee keer of misschien wel drie keer. Nu is een zoen alleen wel voldoende.

Starend naar het plafond vraagt hij me of ik mijn laatste seksfantasie kan herinneren. Ooit was dat onze bijna dagelijkse start van een heerlijke vrijpartij. Mijn fantasie die hij terstond werkelijkheid kon maken. We zijn er ongemerkt mee gestopt. Nu hij het vraagt moet ik ver terug in mijn geheugen. Wat was mijn laatste fantasie? Ik peins, hij probeert te helpen terwijl ...