Mini - 94 - Sex Verhalen

Mini - 94

... zachtjes en Joline keek me wantrouwend aan. “Jij zit op één van je smerige plannetjes te broeden, meneer Jonkman. Vertel op!” Ik lachte haar nu uit. “Als we een beetje doorrijden en niet teveel tijd verspillen aan boodschappen doen en zo, kunnen we nog een stukje lopen onder leiding van Linda.” Ze keek me lang en zwijgend aan en zei toen: “Rotzak. Pestkop. Lompe hork. Zak hooi. Ik praat niet meer met je.”

Ze draaide haar stoel en ging demonstratief met haar armen over elkaar zitten mokken. Ik ging achter haar staan en streelde haar schouders. “Vooruit, vanavond krijg je dispensatie. ten slotte hebben we vanmorgen al gelopen. Zal ik dit vehikel dan maar aanslingeren en in Noordelijke richting verplaatsen?” Joline legde haar handen op de mijne. “Ja. Maar niet voordat ik je heb gezoend. Kom hier!” Ze lachte en trok me tegen zich aan. “Dank je wel, dat je je vakantie afbreekt vanwege die rare nukken van je vriendinnetje…”

Een lange zoen volgde. “Ik hou van je, schat. Dát is de enige reden. En dat gaan we de aankomende dagen een paar keer vieren, zeker weten!” Joline knikte. “In onze geluiddichte slaapkamer…” Ze knipoogde. “Kom, chauffeur, gas op de lollie en op de snelweg wil ik het best even van je overnemen. Hier, op die binnenweggetjes nog even niet.” Even later waren we weer op weg. Na een halfuur reden we op de E25.

Bij Bastogne nam Joline het stuur over. Vlak voor Luik vroeg ik of ik haar af moest lossen; Luik bleef nu eenmaal een lastige stad om langs of ...

... doorheen te rijden, maar een vastbesloten “Nee, hoeft niet!” was haar reactie. En een half uur later reden we door de nieuwe tunnel van Maasticht. Na Maastricht, bij “Maastricht-Aachen Airport' stopten we voor een vers broodje en een kop koffie, daarna loste ik haar weer af.

“De laatste loodjes, Kees! Zo meteen lekker thuis!” En rond vier uur stopte ik de camper voor de flat. “Zo, mevrouw… Lekker thuis, waar je Douwe Egberts drinkt.” Ze boog zich naar me toe. “Dank je wel, lieverd. Je krijgt er geen spijt van…” Ik keek in twee glanzende ogen en zoende haar. “Kom, tóch nog even wat lichaamsbeweging: de camper uitladen en uitmesten. Ik wil hem morgen netjes in Malden afleveren!”

Het volgende uur waren we even druk: Eerst de familie Kamer op de hoogte brengen dat we weer terug waren, toen onze bagage naar boven brengen, alle potten, pannen en serviesgoed door de afwasmachine jagen, de camper netjes zuigen en schoonmaken; het was bijna zes uur toen we klaar waren. “Morgen de camper alleen nog even door de wasstraat halen. Er zit op het industrieterrein een wasstraat voor trucks, daar kan deze jongen ook doorheen. En nog even motorolie, koelvloeistof, ruitenwisservloeistof peilen en indien nodig bijvullen. En een hele dikke bos bloemen en een enorme doos bonbons voor je ouders meenemen!”

Joline knikte. “Ik bel ze wel even, wanneer we welkom zijn. Maar nu meneer: wat gaan we eten? Ik heb trek. Wat heeft mijn één-sterrenkok op het menu staan?” Ik keek sip. “Niet gek veel keuze, ...