Mini - 28 - Sex Verhalen

Mini - 28

... Nachtwacht niet.” Het eindigde met een compromis, zoals zo vaak in het leven. De deuren van de douche gingen half open. Na het douchen zaten we nog even te lezen, toen Joline’s telefoon ging.

“Hé Ton, hallo! En… Heb jij de zondagavond een beetje overleefd?” Ze keek even ondeugend naar mij en ik knipoogde. “Aha… Ach gut, korte nacht gehad, dus.…” Ik kon er niets van maken, en Joline zette de telefoon niet op de speaker. “Oké, hoe laat? … Wát? Wat een tijd, zeg… Je zult maar piloot zijn… Nee, wij brengen hem wel naar Malden, ga jij maar lekker soldaatje spelen… Dááág broer! Doe de groeten aan je geliefde!”

Ze verbrak de verbinding en draaide zich naar me om. “Ja, hij heeft het weekend overleefd. En Clara ook. En de fysieke avond-en-nacht-oefening beviel hen beiden prima en is voor herhaling vatbaar. Het was half drie toen ze gingen slapen. Meer kreeg ik er niet uit.” “Lijkt me vrij logisch… Zou jij alle details van onze eerste vrijage over de telefoon vertellen?” Joline schudde het hoofd.

“En ook niet face-to-face. Er zijn dingen die je ook voor je broers privé houdt. Maar goed. Rob landt woensdagochtend om 06:30 hier op Eindhoven.” “Mooi… Dan verschuif ik mijn werkdag naar de middag en de avond; ik ga van 13:00 tot 22:00 werken. Dan kunnen we met één auto rijden. Samen uit, samen thuis. Is gezelliger, ook voor Rob, denk ik.”

Joline knikte. “Ik bel Pa en Ma eventjes, dat wij Rob ophalen en in Malden afleveren.” Even later legde ze de hoorn neer. “Zo, die weten dat ...

... wij ook even koffie komen leuten en dan weer weg zijn. Wel zo prettig. En meneer… Wat dacht u ervan om zo meteen samen met uw atletische vriendin eens de koffer in te duiken? Vind u dat wat of…?” Ik trok haar naar me toe. “Dát lijkt me wel wat! Dan kan ik testen of ze in bed net zo atletisch is als op de Cooperbaan…”

Joline keek me donker aan. “Ik dacht het niet, meneertje… We gaan nu geen fysiek inspannende dingen meer doen. Ik pak een chocolaatje uit mijn doos, daar ga ik van genieten en dan: tanden poetsen en lekker slapen.”

Ze wilde opstaan, maar ik trok haar terug op de bank. “Waar ga jij heen dame?” Ze keek verwonderd om. “Naar de kast, chocola pakken…” “Niks ervan. Jij zou een chocolaatje uit jouw doos pakken, zei je. Dát wil ik zien.” Joline keek wanhopig. “Oversext konijn… Laat me los, anders kun jij fluiten naar jouw chocolaatje. Uit de doos die jij mij gegeven hebt. Dit voor alle duidelijkheid, viespeuk.”

Ik liet haar los, en even later zaten lekker op een bonbon te knabbelen. “Zo. En nu: naar bed.” Toe we lekker dicht tegen elkaar aan lagen vroeg ik: “Joline…” “Ja, Kees?” “Hoe bevalt het als kasteeltorenvrouwe?” Ze gniffelde even.

“Het heeft wel wat. Een butler, een chauffeur, ik hoef niet elke dag te verzinnen wat ik wil eten, er is een afwasmachine, de kasteeltoren heeft een mooi terras… Alleen loopt er af en toe ook een privé-beul rond die me door het bos jaagt. Da's hinderlijk. Maar misschien ka ik 'm omkopen.

En natuurlijk blijft mijn dagelijkse ...