Charlotte - 24 - Sex Verhalen

Charlotte - 24

We zijn nu drie weken verder. Ik ben inmiddels leraar af, en heb me inmiddels al goed voorbereid op de workshop, die ik moet geven in Nice. Daardoor hebben we de afgelopen weken heel vaak lamsvlees moeten eten. Wat echt geen straf is, maar als je het bijna iedere dag moet eten, dan is dat toch wat minder, ook al is het nog zo lekker…

Maar dan is toch de dag daar, dat ik en Lisa per vliegtuig naar Nice vertrekken. In Nederland is het dan koud en regenachtig. Het vriest er al, vooral ’s nachts. Jochem heeft ons aangeboden ons naar Schiphol te brengen, zodat we onze auto daar niet hoeven laten staan.

Ik begin nu toch wel wat zenuwachtig te worden, want er staat toch wel iets op het spel. Ik krijg uiteraard niet betaald als de workshop ondermaats is. Maar aan de andere kant heb ik er ook wel vertrouwen in. De vlucht verloopt voorspoedig, en we komen in een zonovergoten Nice aan. Daar krijgen we een huurauto, en we rijden dan naar het hotel, waar we al worden opgewacht. De man, die ons heeft uitgenodigd, komt ons tegemoet.

‘Ah, monsieur en madam Hoogmans! Welkom in mijn hotel!’

Ik schud de man zijn hand, en ga mee in zijn omhelzing. Dat is hier in het zuiden soms wel gebruikelijk, en ik ben er inmiddels wel aan gewend geraakt. In Sare wordt dat namelijk ook wel gedaan. Ook Lisa wordt begroet, en ze krijgt een leuke opmerking over haar zwangerschap. We krijgen een prachtige kamer toegewezen, en worden voor de avond uitgenodigd met de man te eten in zijn huis.

De man ...

... woont zelf ook in Nice, en bezit een prachtig huis, een grote villa met uitzicht op zee. Als we daar komen aanrijden, slikken we toch wel even. Dat is toch wel even een heel ander huis, dan we thuis hebben. En zeker als dat in Sare.

Lisa zegt: ‘Weet je zeker, dat dit het juiste adres is?’

‘Dat staat hier toch op dit papier, Lisa. Hier moeten we zijn.’

Ik bel dan aan op de intercom. En een paar ogenblikken later gaat de deur al voor ons open. We lopen naar binnen door de poort, en de deur sluit dan automatisch weer achter ons. Dan komt de man, samen met zijn vrouw ons tegemoet. Ze begroeten ons hartelijk. De man is zo midden vijftig en de vrouw is iets jonger. De man stelt zich nog eens aan ons voor.

‘Aangenaam, en welkom in mijn huis. Ik ben Guy Soûtre en dit is mijn lieftallige echtgenote Verona.’

We begroeten het tweetal net zo hartelijk.

We nemen plaats op het terras, waar er al heerlijk koel drinken voor ons wordt in geschud.

De man zegt dan: ‘U zal wel denken, waarom zo’n groots onthaal voor een man als u. Nou, ik zal het u uitleggen.

Dertig jaar geleden had ik een droom. Ik wilde mijn eigen restaurant bezitten. Ik was destijds nog timmerman, het beroep, waarvoor ik geleerd had. Maar mijn ware passie was koken. Toen ik eenmaal het huis uit was, heb ik mijn beroep als timmerman vaarwel gezegd, en ben mijn hart gaan volgen. Ik ben klein begonnen. Mijn eerste restaurant was niet veel groter dan een woonkamer. Er konden net tien gasten binnen. Maar ik ...