Onderdanig Met Gevolgen... - 1 - Sex Verhalen

Onderdanig Met Gevolgen... - 1

... openen. De motor blijft draaien. Plots voel je twee grote handen om je nek die je naar boven trekt. Je staat weer op je benen en je wordt aan je nek begeleid richting de plek waar net het geluid van de schuifdeur vandaan kwam. Je ziet dat het wat donkerder wordt door de juten zak, dus dat betekent dat je bijna in moet stappen. Je doet je voet omhoog alsof je een trap op stapt en voelt steun van de bus. Je houdt je hoofd naar beneden en stapt in. Nu sta je geblinddoekt, vastgebonden en voorover gebogen in een onbekend busje. Dan voel je twee handen je enkels vastpakken en uit het niets worden deze volledig onder je weggetrokken. Je valt met een harde klap op je schouder op de bodem van het busje. Voordat je van het schrikmoment bent bekomen hoor je de deur dicht schuiven en lig je met een pijnlijke schouder op de koude vloer van een onbekend busje.

Het busje begint te rijden en het lijkt wel een eeuwigheid te duren. Rechts, links, stoppen, weer optrekken. Het duurt maar en het duurt maar. Dan begint de bus te hobbelen en schommelen over de weg. Je hoort zand of grind tegen de wielkasten aankomen en beseft dat de bus nu over een onverharde weg rijdt. Waarschijnlijk ver weg van de bewoonde wereld.

Het busje stopt en de motor gaat uit. Je houdt je adem in en wacht wat er gaat gebeuren. De voordeur van het busje gaat open en weer dicht. Je ligt daar te wachten op het geluid van de schuifdeur. Maar niks...

Na een geschatte minuut of 4 gaat de schuifdeur uiteindelijk ...

... open. Abrupt worden je enkels vastgepakt en uit de bus getrokken. Je schuift de bus uit en met een harde plof valt je lichaam op de grond buiten de bus.

Dan hoor je wat geritsel van metaal op metaal. Je voelt een koude ketting om je nek gaan en vrij strak om je nek heen vastgemaakt worden. Dan wordt er aan getrokken. Zo hard dat je wel op je knieën moet gaan zitten om mee te lopen, omdat je anders geen lucht meer krijgt.

Zoals gezegd ga je op je knieën zitten en loop je op alleen je knieën achter de trekkende ketting aan. Na ongeveer 30 seconden kruipen en pijnlijke knieën stopt het trekken naar voor, maar wordt er naar boven getrokken. Je staat op om achter de ketting aan te gaan en zodra je maar een beetje op je voetzolen staat trekt de ketting je weer naar voor.

Gedwee loop je mee en zie je door je juten zak dat het weer van daglicht naar wat donkerder gaat. Je struikelt per ongeluk over het drempeltje en valt half naar voren. Degene met de ketting moet dit vaker hebben meegemaakt, want hij vangt de val razendsnel op. Helaas wel met de ketting waardoor je een paar seconden compleet in de ketting om je nek hangt en geen lucht meer krijgt. Je loopt nog een stukje verder en wordt gedwongen te stoppen.

‘Op je knieën, slet.’: klinkt dezelfde strenge stem als eerst.

Je gaat ongemakkelijk op je knieën zitten en voelt dat het zacht is onder je. Het lijkt wel een matras.

Opnieuw dezelfde stem: ‘Liggen! Op je rug.’

Je laat jezelf op de minst pijnlijke schouder ...